Feuilleton: Letitia's appelboom (26)
26. Zijn handen rustten op de voorkant van het zadel, de teugels lagen losjes tussen zijn vingers. Hij vond het niet leuk om getuige te zijn van dit soort vrouwengekijf, maar hij kon zich wel voorstellen hoe juffrouw Letitia zich voelde nu mevrouw Bowman haar een koe schonk die ze helemaal niet had mogen inpikken. In elk geval hoefde Letitia er niet over te procederen. De dagen die hij bij de rechtbank had doorgebracht, beschouwde hij als verloren tijd, zelfs die keren dat hij er zelf het initiatief toe had genomen, wat een keer of twee gebeurd was. Als je wilde dat er recht gedaan werd, kon je soms gewoon niet om een rechtszaal heen al stond het niet bij voorbaat vast dat daar ook werkelijk recht ..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
