Bernard en Janetta hebben 5 jaar lang ‘het wonder om zich heen zien gebeuren’
Hoe is het voor jullie om weer in Nederland te zijn, na 5 jaar op de Africa Mercy? Hoe kom je dan thuis?
Bernard: ‘Tja, is het wel thuis? Zo voelt het nog niet echt. Het schip was ons thuis, en elke zomer kwamen we op verlof in Nederland. Zo voelt het momenteel ook nog, we kunnen uitslapen en bijkomen, maar tegelijkertijd moet er ook veel geregeld worden om ons weer in Nederland te vestigen.’Janetta vult aan: ‘Ik merk daaraan dat ik echt in 2 werelden leef: in sommige dingen ben ik wel Nederlander, maar in andere dingen totaal niet. Ik ben geen onderdeel van de samenleving hier, daar moet ik echt weer inkomen.’
Verdubbelingsactie van start
Het is weer december en dat betekent dat de Mercy Ships decemberactie met verdubbeling weer is begonnen. Alle giften, tot een totaal van 310.000 euro, worden verdubbeld door drie bevriende sponsors. Doe dus snel mee! Samen met u willen we 1 miljoen euro ophalen voor medische zorg in Afrika. Ga naar www.mercyships.nl/geef.
Dat leven in twee werelden, heeft dat ook schaduwkanten?
Bernard: ‘Sommige mensen zeggen: je gaat het moeilijk krijgen in Nederland, voor elk jaar dat je weg bent kost het je meerdere maanden om weer terug te komen. Daar geloof ik niks van, zo werkt het bij ons niet. Wij nemen het leven zoals het is, we sluiten nu een hoofdstuk af en beginnen een nieuw.
Janetta: ‘God heeft overal een plan voor je, en geeft je ervaringen waar je weer verder mee kunt. In Nederland ben je net zo goed geroepen als op de schepen. Het zal wel een zoektocht voor ons zijn hoe we de roeping van God in Nederland vormgeven, daar willen we echt de tijd voor nemen.’
Bernard en Janetta in Senegal
Wat gaan jullie het meest missen van het communityleven aan boord?
Janetta: ‘Het bijzondere van het schip is dat je het wonder om je heen ziet gebeuren. We zien de blinden ziende worden, de kreupelen weer gaan wandelen, en mensen tot bekering komen. Tijdens corona hield ons dat wel op de been, dat we God aan het werk zagen op het schip. Die zichtbare wonderen ga ik zeker missen, maar ik geloof dat ze er in Nederland ook zijn. Ik moet misschien wel gaan leren om die hier ook te zien.’
Wat hebben deze jaren bij Mercy Ships jullie gebracht? Hoe kijken jullie er op terug?
Bernard: ‘Belonging’ – dat is het eerste woord dat bij me opkomt. Dat hebben we heel sterk ervaren bij Mercy Ships, dat je onderdeel bent van een hele hechte groep die een centrale rol speelt in het werk. Dat is bij Mercy Ships wel sterker dan bij andere goede doelen.Verder heb ik heel veel geleerd van het werk zelf, van het verantwoordelijk zijn voor de soms 600 man aan boord. Verbazingwekkend om te zien is hoe goed het systeem op het schip werkt: artsen komen op zaterdag aan en staan maandag al op de OK. Er komt zoveel kijken bij het verlenen van medische zorg op deze manier, maar het werkt zo goed. Ook op het vlak van crisismanagement heb ik veel geleerd. Het was voor mij erg interessant om me daarin vast te kunnen bijten. Bij een crisis zoals het ontstaan van de pandemie en het daarop volgende vertrek uit Senegal is er ook veel emotie bij mensen, maar de uitdaging die het met zich meebrengt geeft mij juist ook weer energie.
Janetta: ‘Bij Mercy Ships kon ik weer echt gaan werken, omdat de kinderen groter werden. Ik heb me professioneel kunnen ontwikkelen op het gebied van member care: de zorg voor het welzijn van de bemanning. Wat onze tijd aan boord me ook heeft gebracht is heel dicht bij God leven. Mercy Ships is zo’n klein wereldje, zo’n klein dorpje – ik heb me altijd zo dicht bij God gevoeld. God heeft me laten groeien in het leven met Hem.’
Geef vandaag voor de decemberactie met verdubbeling: ga naar mercyships.nl/geef.
Dit artikel is geschreven door een van onze partners. Daarmee valt het buiten de verantwoordelijkheid van de ND-redactie.