Ingezonden brief: Hoe kan een ernstig zieke zo rustig in het leven staan?
In het interview met Hendrik Jan Korterink (Nederlands Dagblad 6 juli) word ik getroffen door de (ogenschijnlijke) nuchterheid waarmee deze journalist op zijn ziekte reageert. Hoe is dit mogelijk? Ik ben een vrouw van 56 jaar, ik woon in een zorgcentrum. Graag had ik gestudeerd, maar vanwege ziekte en psychische problemen is dit niet gelukt. Zelf heb ik een ziekte, geen kanker, waardoor ik hoogstwaarschijnlijk niet oud word. Ik voel me opgejaagd, ik wil nog zoveel doen. Ik kan me niet voorstellen dat zijn ziekte Korterink niet heeft veranderd.
We hopen op een goed en lang leven. Wanneer dit wordt gedwarsboomd, is er goede reden voor opstandigheid. Dit kan ieder overkomen, of je gelooft of niet. Daar is naar mijn gevoel niets mis mee.
Kortom: hoe kan Korterink zo rustig in het leven staan? Ik zou willen dat ik er iets van mee kon krijgen. <