Luister naar

Gerommel met energielabels

Nieuws
Bij huurwoningen heeft het energielabel A alleen maar voordelen voor de verhuurder. Woningcorporaties maken er woekerwinsten mee.
Jochem van Loosen
zaterdag 30 januari 2016 om 03:00
Aan woningen wordt soms onterecht een energielabel A gehangen, op basis waarvan de verhuurder vervolgens meer huur vraagt dan gerechtvaardigd is.
Aan woningen wordt soms onterecht een energielabel A gehangen, op basis waarvan de verhuurder vervolgens meer huur vraagt dan gerechtvaardigd is. anp / Koen van Weel

In het artikel ‘Voor elk huis een A-label’ (Nederlands Dagblad 25 januari) noemt isolatiebedrijf Pluimers de voordelen van het isoleren van een woning en de besparingen daardoor. ‘Isolatie betaalt zichzelf terug en veel mensen overschatten wat een klus zou kosten’, wordt verteld. Dat is misschien het geval voor eigenwoningbezitters, maar zeker niet voor huurders.

Dat hebben verschillende woningcorporaties ook ontdekt. Zij zijn meteen begonnen zelfs hun oudste flats om te bouwen van bijvoorbeeld blokverwarming naar voor elke flatwoning een eigen verwarmingsketel (ook al is dat soms in de slaapkamer). Dat betekende in veel gevallen geen verdere investering op verouderde ketels, dus eigenlijk gewoon een besparing op onderhoudskosten.

Een A-label verkrijgen was zo moeilijk niet; daarmee konden zij, vergeleken met het laagste G-label, 32 punten extra verkrijgen op de maximale huurprijsgrenzen voor zelfstandige woningen. De corporatie kreeg bij een (vaak bevriende) organisatie een onderzoeksrapport; de Huurcommissie registreerde daarna een A-label, meestal zonder verder onderzoek naar de investeringen in de totale kwaliteit van de woning. Mijn huurwoning (bouwjaar 1969), van corporatie Woonkracht 10 in Papendrecht, werd de afgelopen jaren gerenoveerd, samen met nog 175 woningen voor ouderen in twee flatgebouwen. Vooraf was beloofd dat de huur voor zittende bewoners niet zou worden verhoogd. Achteraf gebeurde dat toch.

Per 1 november 2014 werd mijn huur vanwege de renovatie verhoogd met 25 euro en werd de puntentelling van mijn woning van 124 naar 155 punten verhoogd: 32 punten extra voor het verkrijgen van het A-label. Daarop heb ik bezwaar gemaakt tegen zowel de huurverhoging als de verhoging van de puntentelling bij de Huurcommissie. Op 21 januari 2015 kwam de onderzoeker van de Huurcommissie mijn woning opmeten en werd de puntenwaarde vastgesteld op 133 punten, vanwege gebrek aan vloer-, dak- en gevelisolatie. Dit komt overeen met een E-label. De Huurcommissie bevestigde dit in haar uitspraak van 8 juli.

Ondertussen had de Huurcommissie per 24 december 2014 een A-label geregistreerd en vanaf toen heeft mijn woning een A-label van Woonkracht 10.

Het verschil tussen de opmeting in mijn woning en de registratie van het A-label kan de Huurcommissie niet verklaren. Op mijn verzoek in het kader van de Wet openbaarheid van bestuur, heeft de verhuurder geweigerd een financiële onderbouwing van het A-label met een verhoging van 124 naar 155 punten te overleggen.

woekerwinst

De nieuwe huurders in beide flatgebouwen – waarin een groot verloop is door overlijden of vertrek van oudere bewoners – betalen nu de maximale kale huur op basis van 155 punten ( 782,12 euro), terwijl dat op basis van de 133 punten (665,78 euro) zou moeten zijn. Dat is een niet te begrijpen woekerwinst voor Woonkracht 10 van 116,34 euro per maand of bijna 1400 euro per jaar per woning.

De huurder moet daarvoor opdraaien en de Belastingdienst zorgt voor de rest (toeslagen). De toezichthouder op het sociale bestand, de gemeente Papendrecht, aan wie alle berekeningen zijn voorgelegd, is van mening dat bewoners die denken dat ze te veel betalen, maar naar de Huurcommissie moeten gaan.

De Combiraad, een huurdersorganisatie in de regio, is niet in staat de omvang van dit probleem te begrijpen of zelf te onderzoeken en blijft bij de informatie van Woonkracht 10 en het toegekende A-label. <

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Bij christelijke organisaties lopen geloof en werk soms op een ongezonde manier door elkaar.

Werken bij christelijke organisatie valt soms tegen: zalvende woorden maar onrecht blijft bestaan

Het Nederlands Dagblad besteedde aandacht aan manipulatie, machtsmisbruik in de evangelische wereld. Maar het probleem speelt ook bij andere christelijke organisaties, schrijft Ineke Evink van vakorganisatie CGMV.

Mark Rutte, Geert Wilders en Sigrid Kaag. We hebben deze drie soorten politici nodig. Sterker, we zijn zélf van dit soort types en gedragen ons er naar.

We zijn saai, moralist en boos. En zo zijn ook onze politici. Daarom kunnen ze lastig samenwerken

Wij Nederlanders lijken op Rutte, Kaag en Wilders. Frank van den Heuvel laat zien hoe het karakter van iedere Nederlander bij een van deze drie politici past.

Stel dat ‘doe dit, tot Mijn gedachtenis’ al begint op het land? Dat is dus niet: onderwerp de grond aan een regime van uitputting, tot Mijn gedachtenis.

Avondmaal en eucharistie beginnen in de grond, waar het krioelt van torren en wormen

Jezus zegt niet: spuit gif op de vrucht en het blad en dood in het voorbijgaan alles er omheen, tot Mijn gedachtenis. Theoloog en boer in opleiding Elsa Eikema stelt prikkelende vragen bij ons avondmaal.

Afbeelding

Hoe het lijntje tussen de Nederlandse Gereformeerde Kerken en Israël hersteld kan worden

De Nederlandse Gereformeerde Kerken knipten het 'officiële lijntje' met Israël door, maar zoeken tegelijkertijd naar een manier om toch verbondenheid te tonen. Lieddichter Ria Borkent doet een voorstel.

Behandeling in de gesloten jeugdzorg heeft geen enkele kans van slagen zolang het aan echte nabijheid van hulpverleners ontbreekt.

Staatssecretaris Van Ooijen en Kamerleden, zet jullie boosheid over gesloten jeugdzorg om in actie

Hoe kan het dat staatssecretaris Van Ooijen (VWS) zegt dat de gesloten jeugdzorg misschien maar wat langer open moet blijven? Maak liever meer vaart om goede alternatieven te vinden, betoogt Margot Ende-van den Broek.

De Duitse bondskanselier Scholz staat onder druk: welke wapens gaat hij Oekraïne leveren?

Bondskanselier Scholtz kan een andere keus maken en zo een moreel belangrijke daad verrichten

Komende paasdagen vinden in Duitse steden vredesdemonstraties plaats. De leuze is: ‘Nooit weer oorlog is nú’. Want nú wordt besloten welke wapens Duitsland aan Oekraïne levert. Hans Ester legt uit hoe gevoelig dat ligt.