Gerommel met energielabels
In het artikel ‘Voor elk huis een A-label’ (Nederlands Dagblad 25 januari) noemt isolatiebedrijf Pluimers de voordelen van het isoleren van een woning en de besparingen daardoor. ‘Isolatie betaalt zichzelf terug en veel mensen overschatten wat een klus zou kosten’, wordt verteld. Dat is misschien het geval voor eigenwoningbezitters, maar zeker niet voor huurders.
Dat hebben verschillende woningcorporaties ook ontdekt. Zij zijn meteen begonnen zelfs hun oudste flats om te bouwen van bijvoorbeeld blokverwarming naar voor elke flatwoning een eigen verwarmingsketel (ook al is dat soms in de slaapkamer). Dat betekende in veel gevallen geen verdere investering op verouderde ketels, dus eigenlijk gewoon een besparing op onderhoudskosten.
Een A-label verkrijgen was zo moeilijk niet; daarmee konden zij, vergeleken met het laagste G-label, 32 punten extra verkrijgen op de maximale huurprijsgrenzen voor zelfstandige woningen. De corporatie kreeg bij een (vaak bevriende) organisatie een onderzoeksrapport; de Huurcommissie registreerde daarna een A-label, meestal zonder verder onderzoek naar de investeringen in de totale kwaliteit van de woning. Mijn huurwoning (bouwjaar 1969), van corporatie Woonkracht 10 in Papendrecht, werd de afgelopen jaren gerenoveerd, samen met nog 175 woningen voor ouderen in twee flatgebouwen. Vooraf was beloofd dat de huur voor zittende bewoners niet zou worden verhoogd. Achteraf gebeurde dat toch.
Per 1 november 2014 werd mijn huur vanwege de renovatie verhoogd met 25 euro en werd de puntentelling van mijn woning van 124 naar 155 punten verhoogd: 32 punten extra voor het verkrijgen van het A-label. Daarop heb ik bezwaar gemaakt tegen zowel de huurverhoging als de verhoging van de puntentelling bij de Huurcommissie. Op 21 januari 2015 kwam de onderzoeker van de Huurcommissie mijn woning opmeten en werd de puntenwaarde vastgesteld op 133 punten, vanwege gebrek aan vloer-, dak- en gevelisolatie. Dit komt overeen met een E-label. De Huurcommissie bevestigde dit in haar uitspraak van 8 juli.
Ondertussen had de Huurcommissie per 24 december 2014 een A-label geregistreerd en vanaf toen heeft mijn woning een A-label van Woonkracht 10.
Het verschil tussen de opmeting in mijn woning en de registratie van het A-label kan de Huurcommissie niet verklaren. Op mijn verzoek in het kader van de Wet openbaarheid van bestuur, heeft de verhuurder geweigerd een financiële onderbouwing van het A-label met een verhoging van 124 naar 155 punten te overleggen.
woekerwinst
De nieuwe huurders in beide flatgebouwen – waarin een groot verloop is door overlijden of vertrek van oudere bewoners – betalen nu de maximale kale huur op basis van 155 punten ( 782,12 euro), terwijl dat op basis van de 133 punten (665,78 euro) zou moeten zijn. Dat is een niet te begrijpen woekerwinst voor Woonkracht 10 van 116,34 euro per maand of bijna 1400 euro per jaar per woning.
De huurder moet daarvoor opdraaien en de Belastingdienst zorgt voor de rest (toeslagen). De toezichthouder op het sociale bestand, de gemeente Papendrecht, aan wie alle berekeningen zijn voorgelegd, is van mening dat bewoners die denken dat ze te veel betalen, maar naar de Huurcommissie moeten gaan.
De Combiraad, een huurdersorganisatie in de regio, is niet in staat de omvang van dit probleem te begrijpen of zelf te onderzoeken en blijft bij de informatie van Woonkracht 10 en het toegekende A-label. <