Luister naar

Europa-in-een-week, zo’n kans krijg je niet weer

Nieuws
Anna Looije
vrijdag 18 augustus 2017 om 03:00
Europa-in-een-week, zo’n kans krijg je niet weer
Europa-in-een-week, zo’n kans krijg je niet weer ap /
Zuid-Korea

Wij Nederlanders zijn meestal lichtelijk geamuseerd als we een grote bus zien opengaan en tientallen Oost-Aziaten naar buiten stromen met hun malle hoedjes, camera’s of – recenter – selfiesticks. Ze nemen allemaal na elkaar foto’s van zichzelf met een beroemd gebouw, om meteen weer in de bus te springen en verder te rijden. Hoe kun je dat vakantie noemen?

‘Europa in een week’, dat klinkt voor ons nogal bizar en ook wat beledigend. Alsof hier niet genoeg te zien is om lánger dan een week door te brengen. Maar gedurende de jaren dat we in Korea woonden, leerden we het een beetje begrijpen.

werkverslaafd

In de eerste plaats hebben mensen gewoon erg weinig vakantiedagen in de werkverslaafde culturen van Oost-Azië. Een gemiddelde vakantie voor een Koreaan is een of twee keer per jaar drie dagen in je eigen land.

En in die tijd wil je dan zo veel mogelijk zien, want de rest van het jaar kom je daar niet aan toe. Dat betekent dat je dan heel vroeg uit je bed komt op je eerste vakantiedag (of gewoon helemaal niet naar bed gaat), zodat je je voor openingstijd bij de eerste toeristische attractie kunt melden.

Daarbij geldt het devies ‘hoe drukker hoe beter’. Als ergens veel mensen komen, dan moet het wel goed zijn. Al die mensen willen zien / meemaken / proeven wat die plek beroemd maakt. Dus – lange rijen voor de ‘beste’ restaurants, allemaal op de foto voor dezelfde tempel en allemaal met dezelfde kabelbaan dezelfde berg op. Omringende bergen, die in onze ogen toch net zo mooi zijn, liggen er uitgestorven en wat beteuterd bij.

De echte bevoorrechten kunnen een buitenlandse vakantie doen. Dat betekent bijna altijd vliegen, want door de potdichte grens met Noord-Korea is Zuid-Korea feitelijk een eiland. Het grootste probleem van die verre reizen is dan ook niet dat ze veel geld kosten, maar vooral dat je meer tijd nodig hebt. Slechts eens in de zoveel jaar vallen week­enden en nationale feestdagen zo gunstig dat mensen met een of twee vrije dagen erbij een hele week vrij kunnen nemen. Ik ken niemand uit Nederland die ‘een weekje Oost-Azië’ doet. Maar Koreanen komen wel massaal een weekje naar Europa. De meesten hebben die kans maar een of twee keer in hun leven.

niet niksdoen

En dan begrijp je al wat beter waarom ze alle wonderen waarover ze hun hele leven gehoord hebben, toch even zelf willen zien. De toren van Pisa, de Eiffeltoren, de Big Ben, Venetië, de Sint-Pieter, dat kan allemaal makkelijk in een week, als je maar rondgereden wordt in een grote bus die ook ’s nachts doorgaat.

Een vakantie in Nederlandse stijl, waarin je niks doet, is dan ook geen optie. Toen ik een keer een gasthuis op een prachtige berglocatie voor vier nachten probeerde te boeken, werd ik uitgelachen. ‘Vier nachten?? Wat ga je in vredesnaam allemaal doen?’ Mijn antwoord ‘niks’ was dusdanig ongeloofwaardig dat ik vooruit moest betalen. Vakanties zijn niet om uit te rusten. <

Vrije tijd. Wij hebben zo onze ideeën over wat je dan wel en niet doet. Maar Nederlanders die in het buitenland wonen, merken dat het ook anders kan. Vandaag Anna Looije in Zuid-Korea.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Bij christelijke organisaties lopen geloof en werk soms op een ongezonde manier door elkaar.

Werken bij christelijke organisatie valt soms tegen: zalvende woorden maar onrecht blijft bestaan

Het Nederlands Dagblad besteedde aandacht aan manipulatie, machtsmisbruik in de evangelische wereld. Maar het probleem speelt ook bij andere christelijke organisaties, schrijft Ineke Evink van vakorganisatie CGMV.

Mark Rutte, Geert Wilders en Sigrid Kaag. We hebben deze drie soorten politici nodig. Sterker, we zijn zélf van dit soort types en gedragen ons er naar.

We zijn saai, moralist en boos. En zo zijn ook onze politici. Daarom kunnen ze lastig samenwerken

Wij Nederlanders lijken op Rutte, Kaag en Wilders. Frank van den Heuvel laat zien hoe het karakter van iedere Nederlander bij een van deze drie politici past.

Stel dat ‘doe dit, tot Mijn gedachtenis’ al begint op het land? Dat is dus niet: onderwerp de grond aan een regime van uitputting, tot Mijn gedachtenis.

Avondmaal en eucharistie beginnen in de grond, waar het krioelt van torren en wormen

Jezus zegt niet: spuit gif op de vrucht en het blad en dood in het voorbijgaan alles er omheen, tot Mijn gedachtenis. Theoloog en boer in opleiding Elsa Eikema stelt prikkelende vragen bij ons avondmaal.

Afbeelding

Hoe het lijntje tussen de Nederlandse Gereformeerde Kerken en Israël hersteld kan worden

De Nederlandse Gereformeerde Kerken knipten het 'officiële lijntje' met Israël door, maar zoeken tegelijkertijd naar een manier om toch verbondenheid te tonen. Lieddichter Ria Borkent doet een voorstel.

Behandeling in de gesloten jeugdzorg heeft geen enkele kans van slagen zolang het aan echte nabijheid van hulpverleners ontbreekt.

Staatssecretaris Van Ooijen en Kamerleden, zet jullie boosheid over gesloten jeugdzorg om in actie

Hoe kan het dat staatssecretaris Van Ooijen (VWS) zegt dat de gesloten jeugdzorg misschien maar wat langer open moet blijven? Maak liever meer vaart om goede alternatieven te vinden, betoogt Margot Ende-van den Broek.

De Duitse bondskanselier Scholz staat onder druk: welke wapens gaat hij Oekraïne leveren?

Bondskanselier Scholtz kan een andere keus maken en zo een moreel belangrijke daad verrichten

Komende paasdagen vinden in Duitse steden vredesdemonstraties plaats. De leuze is: ‘Nooit weer oorlog is nú’. Want nú wordt besloten welke wapens Duitsland aan Oekraïne levert. Hans Ester legt uit hoe gevoelig dat ligt.