Neuroloog Jansen ziet zichzelf als goed mens
U vraagt zich af hoe zon goed mens de mist in kan gaan?, zei Jansen gisteren tegen de rechter. Hij was een verslaafde. Hij vervalste testen en hij verduisterde grote sommen geld. Hij was, zei Jansen, ernstig de weg kwijt. Maar hij was er altijd voor zijn patiënten. In zijn zorg voor hen had de verslaving hem niet gehinderd. Zijn diagnoses als neuroloog had hij naar eer en weten gesteld en met de kennis van dat moment.
Het was gisteren de eerste zittingsdag in de rechtszaak tegen de Twentse neuroloog Jansen. De komende weken zullen hem 21 strafbaren feiten ten laste worden gelegd, gepleegd tussen de jaren 1997 tot 2004. Het ging gisteren in de rechtszaal met name om de vervalsing in geschrifte en diefstal.
verslaving
De neuroloog werkte in een maatschap in het Medisch Spectrum Twente in Hengelo. Toen hij eind 2003 werd ontslagen vanwege de medicijnverslaving, regende het nog wekenlang telefoontjes van apothekers uit de wijde omgeving die met vervalste bonnen op de proppen kwamen. Soms waren de recepten uitgeschreven op bonnen van collegas. Hij schreef ze uit voor vrienden, voormalige vriendinnen, ex-echtgenote of zelfs zijn kinderen.
De neuroloog slikte in drie jaar tijd enorme hoeveelheden medicijnen. Drie dichtbeschreven paginas met verstrekte medicijnen rolden op het beeldscherm in de rechtszaal voorbij. Dormicum, veel medicijnen eindigend op -pam, maar ook viagra, merkte de officier van justitie bijna terloops op. In het ziekenhuis had nooit iemand iets gemerkt, zei Jansen. Hij had de façade van de verslaving goed weten op te houden. Na ontdekking is hij enkele keren aangesproken, maar het duurde nog geruime tijd voor hij naar Schotland vertrok om af te kicken.
fictieve cijfers
Rechter Marcel Bordenga beschreef hoe een van Jansens collegas een nieuw blok met receptpapier op zijn bureau had laten liggen. Het was weg toen hij terugkeerde naar zijn kamer. Hij waarschuwde de apotheker, die tien minuten laten terugbelde met de mededeling dat Jansen het papier had gebruikt. De neuroloog hield gisteren staande dat het om een velletje was gegaan en dat hij het bij een secretaresse had gestolen, niet van de kamer van zijn collega. Ik vond het destijds niet zon groot vergrijp, zei hij.
Het gold ook voor het geneesmiddel Echelon. Hij kwam er min of meer op verboden wijze aan en verzamelde het op zijn kamer om aan zijn patiënten te kunnen geven. Het is een duur medicijn, waarvoor bepaalde testen moeten worden overlegd wil de verzekering betalen. Jansen vulde fictieve cijfers in om patiënten te kunnen voorzien die in een vroeg stadium van alzheimer verkeerden.
terugbetaald
Volgens de verzekeraar heeft Jansen voor meer dan driehonderdduizend euro gefraudeerd. Inmiddels is een vroegtijdige medicatie bij patiënten met mogelijk alzheimer eerder regel dan uitzondering. Jansen beroept zich in de rechtszaak op die nieuwe ontwikkeling. Er zijn nu betere middelen om alzheimer aan te tonen. Ik deed alles om de situatie van de patiënten te verbeteren. Ik wilde het ook wetenschappelijk aantonen.
In 2000 werd de stichting Lewy Body Project opgericht, met name bedoeld voor onderzoek naar parkinson. Jansen hoorde bij de oprichters. Hij opende een aparte rekening, waarop veel geld binnenkwam van diverse fondsen. Het ging mis toen hij een creditkaart van de rekening kreeg en van het geld allerhande uitgaven voor privégebruik ging doen. In totaal plukte hij ruim tachtigduizend euro van deze rekening, geld dat hij inmiddels terugbetaald heeft.
normen
Een neuroloog die zo betrokken is bij zijn vakgebied, hoe kan die geld voor onderzoek naar dit vakgebied zo misbruiken? Ik heb er te weinig over nagedacht, zei Jansen. Ik heb normen overschreden. Ik zei al dat ik de weg kwijt was. Je gaat de mist in, je verdwijnt in het donker en dat is mij gebeurd. Zonder opzet en zonder dat er sprake was van financieel gewin.