Rotterdam

‘Burgerlijk afgemeten deugdzaamheid’, ‘eenzame cultuurtempel’, ‘zielig provinciaal’: architectuurcritici waren in 1966 weinig vleiend voor de Doelen. Toch overheerste vijftig jaar geleden vooral trots en opluchting. Trots, omdat Rotterdam weer een cultureel hart had gekregen. Opluchting, omdat de stad de kaalslag van de oorlog weer te boven begon te komen.

De Doelenzaal ging verloren na het Duitse bombardement op 14 mei 1940 en de daaropvolgende grote brand in het centrum. Het Rotterdams Philharmonisch Orkest, dat er enkele dagen voor de Duitse inval nog had gespeeld, leidde jaren …