'Tranen in mijn ogen toen ik de kinderen zag'

‘Onze school staat in een wijk met relatief veel kwetsbare gezinnen. Veel mensen hebben het bovendien niet breed. Daarom lieten wij de kinderen in de afgelopen weken van thuisonderwijs één keer per week fysiek op school komen, zodat we ze even konden zien, letterlijk en figuurlijk. We gaven ze onderwijspakketjes en werkboekjes mee. Zo hadden we contact met 80 procent van de ruim zestig kinderen die op onze school zitten. Sommigen kwamen om diverse redenen niet opdagen.

Op de tweede dag na de lockdown konden we al overschakelen op online-onderwijs. Dat was een uitdaging, want niet alle kinderen hadden de beschikking over digitale middelen. Wij hebben eerst geïnventariseerd welk gezin wat nodig had en vervolgens een iPad of een laptop uitgedeeld. Daarvoor hebben we een beroep gedaan op een landelijk fonds en enkele sponsoren.

In de tijd dat de leerlingen thuis werkten, gaven we een uurtje of twee per dag les. Een volledig lesprogramma was niet haalbaar. Twee keer per week zochten we contact. We belden de ouders en vroegen of we hun kind mochten spreken. Onze schoolbibliotheek bleef open. De kinderen mochten zo veel boeken lenen als ze wilden.

Het was een loodzware periode. Doordat de kinderen de hele dag door per app reageerden, had je het gevoel de hele tijd aan te staan.

Het was aftellen naar het moment dat de school weer open zou gaan. Ik had zondag kriebels in mijn buik en ’s nachts slecht geslapen. Het is lang geleden dat ik zo veel spanning voelde. Ik had bijna tranen in de ogen toen ik de kinderen weer zag, maar voelde ook opluchting dat ze er weer zijn. Voorlopig is dat voor 50 procent: de ene groep komt op maandag, woensdag en vrijdag; de andere groep komt alleen op dinsdag en donderdag.

Of er sprake is van achterstand? Van die vraag moet ik zuchten. Onze grootste zorg was niet of de kinderen genoeg zouden opsteken, maar of het goed met hen zou gaan.

Dat is een belangrijk principe op onze school: wat heeft een leerling nu nodig?’

pagina 4: Zij 'staan' weer voor de klas