Etappe 14 - Waarom is het in de Petruskerk zo gezellig en slapen vluchtelingen in een donkere sportzaal?
In de fietsenstalling van sporthal Naestenbest spelen een paar kinderen met ballonnen en stepjes. Vrouwen kijken toe, anderen lopen wat in en uit of roken een sigaret. De honderdtwintig vluchtelingen zijn er nog maar net. Woensdagavond werden ze van de ene noodopvang in Aalst naar een andere in Best gebracht, om de druk op het aanmeldcentrum in Ter Apel te verlichten.
Saad Ghazawi is servicemedewerker voor de vluchtelingen. Aan hem de taak de rust te bewaren en te vertalen waar nodig. Dankzij zijn eigen vlucht uit Syrië en omzwervingen in Afrika, spreekt hij Arabisch, Engels, Frans en Nederlands. ‘Soms zijn er wat problemen. Als mensen vechten, stelen of boos worden over het eten, grijp ik in.’
Twee jongens van 16 en 17 jaar komen Ghazawi een boks geven. De vrienden vinden deze noodopvang niet beter dan de vorige, vertaalt Ghazawi. ‘Ze hebben vannacht uren wakker gelegen door de hitte. En ze vinden het hier saai. Van de fitnessruimte boven zouden ze graag gebruik willen maken, maar dat mag niet.’
Nora (24) is nu bijna een maand in Nederland, samen met haar zusje. Ze vindt de opvang vreselijk. ‘Alle vrou..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
