Deze vrouwen ondergingen een abortus. ‘Ik voelde schaamte richting mijn ouders’
De meeste vrouwen die een abortus ondergaan, hebben daar achteraf geen spijt van. Toch is een zwangerschapsafbreking vrijwel altijd emotioneel ingrijpend. Daar is te weinig aandacht voor, zeggen drie ervaringsdeskundigen. ‘Als mijn cyclus niet loopt zoals verwacht, voel ik meteen weer schaamte.’
- Maarten Dallinga aangepast 20 november 2021 18:48
Jeannette Eisses met het schilderij dat ze twintig jaar geleden maakte: een rode wolk - die een baarmoeder verbeeldt - met daaromheen blauw, roze, geel en grijs.
(beeld Martin Waalboer)Utrecht
Nee, de drie vrouwen met wie het Nederlands Dagblad spreekt, zijn niet tegen abortus. Dat willen ze graag gezegd hebben, uit vrees dat antiabortusactivisten anders met hun verhaal aan de haal gaan. Ze staan dan ook niet achter de veelbesproken prolife-spotjes van de Week van het Leven. Die campagne doet volgens het drietal geen recht aan de complexiteit rond abortus. Maar het is wel een aanleiding om te vertellen over de impact die abortus op hun leven had én heeft. Ze vinden dat spannend, maar bovenal belangrijk. Want soms hebben ze het gevoel dat niemand hen begrijpt. En dat zouden ze graag anders zien.
‘Ik voel nu pas hoe eenzaam ik me hier altijd in heb gevoeld’, appt Jeannette Eisses (59). Het is een paar dagen na een emotione..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
