Groep adoptieouders en geadopteerden verzet zich met petitie tegen adoptiestop
Den Haag
Demissionair minister Dekker kondigde de adoptiestop vorige week aan in reactie op een rapport van de commissie-Joustra, waarin ‘structureel ernstige misstanden’ in het Nederlandse adoptiesysteem worden beschreven.
De initiatiefnemers van de petitie zeggen zelf positieve ervaringen te hebben met adoptie uit het buitenland en noemen de aanbeveling van de commissie een ‘onaangename verrassing’ omdat deze ‘op een beperkte, slecht onderbouwde en niet-inzichtelijke wijze tot stand is gekomen’.
riskant
Een van de initiatiefnemers, Karen Gregory, vindt de adoptiestop een ‘drastisch en riskant’ besluit: ‘Hiermee ontneem je kansen. Natuurlijk erken ik dat er sprake is van misstanden in bepaalde landen en dat er geadopteerden zijn die een trauma hebben opgelopen. Maar het is geen goede oplossing om vervolgens alle landen over een kam te scheren en het algehele adoptieproces te stoppen.’ Gregory heeft haar twee kinderen uit de Verenigde Staten geadopteerd.
Inez Teurlings, geadopteerd uit Bangladesh, sluit zich daarbij aan. ‘Geadopteerden hebben vooral behoefte aan transparantie: dat duidelijk wordt hoe het adoptieproces is verlopen. Vóór adoptie zijn betekent niet dat we voor kinderhandel zijn. Er moet een beter systeem komen, maar een complete stop helpt niet. Je gaat niet voorkomen dat er kinderen worden afgestaan.’
Een commissie onder leiding van Tjibbe Joustra, voormalig voorzitter van de Onderzoeksraad voor Veiligheid, deed in opdracht van het kabinet onderzoek naar de rol van de staat bij misstanden in buitenlandse adoptieprocedures. De uitkomst: een vernietigend rapport waaruit blijkt dat zich bij Nederlandse adopties jarenlang structurele en ernstige misstanden hebben voorgedaan. De commissie onderzocht Nederlandse adopties tussen 1967 en 1998 uit Bangladesh, Brazilië, Colombia, Indonesië en Sri Lanka. De patronen in de verschillende landen vertoonden opvallende gelijkenissen, aldus de onderzoekers.
kinderroof
Tijdens de adoptieprocedures was er sprake van corruptie en werden documenten vervalst om het achterhalen van de afkomst en identiteit van een kind te bemoeilijken of onmogelijk te maken. Ook werden kinderen onder dwang of tegen betaling afgestaan. Verder was er sprake van ‘baby farming’ (vrouwen die op bestelling kinderen krijgen voor anderen) of zelfs ‘regelrechte kinderroof’, aldus het onderzoeksrapport.
Volgens Teurlings bevat het rapport meerdere onjuistheden. ‘Er wordt bijvoorbeeld gesteld dat de opvang in eigen land altijd beter is: dat is absoluut niet waar. In het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind staat dat de kindertehuiszorg uitgefaseerd moet worden, omdat het schadelijk is voor de ontwikkeling van kinderen. Door te stellen dat opvang in eigen land beter is, impliceer je dat het voor een kind gezonder kan zijn om in de pleegzorg terecht te komen, dan in een stabiele adoptiefamilie.’
‘Soms lijkt het alsof mensen zich niet kunnen voorstellen dat er ook moeders zijn die er bewust zelf voor kiezen hun kind af te staan, maar die zijn er wel', zegt Inez Teurlings. ‘Alsof iedereen binnen de adoptieketen er per definitie op uit is om geld te verdienen. Zo wordt er ook niet naar pleegzorg gekeken. Daar zijn we wel bereid om te zien dat er ouders zijn voor wie het beter is dat hun kind niet bij hen opgroeit. Zeventig procent van de geadopteerden wil adoptie behouden, omdat ze er ondanks alles iets positiefs in zien. Zo zie ik het ook.' <