Stil op straat
We sluiten de deuren van onze huizen, Heer.
Na negen uur ’s avonds moet het stil zijn op straat.
Bezoek kan nauwelijks meer.
Het voelt als oorlogstijd, maar dan zonder verduistering
van ons huis, daar branden de lampen.
Maar in ons hart kan het donker zijn, soms zelfs zwart.
We zien geen hand voor ogen, gaan tastend onze weg,
hopend op betere tijden – die alleen U ons kunt geven.
Heer, wilt U in ontferming op ons neerzien?
We bidden U voor kinderen, tieners, studenten.
Al weken zijn de scholen dicht en dat blijft voorlopig zo.
Ze missen juffen en mentoren, vrienden en vriendinnen en goed onderwijs.
Draagt U hen die bang zijn en alleen,
die lijden door gebrokenheid thuis, eenzaamheid, ziekte of onverschilligheid.
We danken U voor lichtpuntjes: geboortes en verjaardagen.
Een goed gesp..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .