Luister naar

Stofzuigen zonder oordeel

Nieuws
Sinds een jaar of zeven start ik mijn dag regelmatig met hardlopen. Vaak hetzelfde rondje van vierenhalve kilometer, precies genoeg om energiek aan het werk te gaan. Omdat ik qua niveau bleef hangen, meldde ik me in oktober aan bij een hardloopclub.
Paulien Vervoorn
zaterdag 23 januari 2021 om 03:00

De eerste keer rende ik meteen negen kilometer, deels op een tempo waarop je kon blijven praten. Zo maakte ik kennis met José, begin zeventig. Enthousiast vertelde ze dat ze al jaren deel uitmaakt van de hardloopclub. Door samen te rennen blijven ze in conditie en daarnaast delen ze lief en leed. Zelf werd ze als veertiger weduwe. Rennend vond ze een manier om met haar verdriet om te gaan. Een marathon rennen met haar man in gedachten gaf haar de drive door te gaan.

Op dat moment riep de trainer dat we moesten stofzuigen. Vragend keek ik José aan. ‘We rennen terug om de achterblijvers op te halen. Zo blijft Tess ook bij de groep. Die kan niet zo snel vanwege haar postuur.’


Ik was onder de indruk van het verhaal van José en van haar energie. De manier waarop ze naar Tess keek, bleef haken. Tess was ‘te zwaar’, zoals ik haar in gedachten al had gelabeld. Maar in hoe José over haar sprak, klonk geen oordeel door.

Even later liep ik naast Tess. Ook zij bleek al jaren lid te zijn. Waardoor ben je dan nog steeds zo dik, flitste het door mijn hoofd – ik had mijn oordeel alweer klaar. Daardoor vond ik het des te mooier dat ze door José en de anderen ook na jaren nog wordt geaccepteerd, terwijl ze niet de resultaten behaalt die logisch lijken.


Het hardlopen bij de club was van korte duur, want algauw kwam de lockdown. Soms denk ik nog aan José en Tess en aan de spiegel die ze me voorhielden. Hoe kijk ik? Hoe ga ik om met mensen die een ander tempo hebben? En ook: hoe gaat dat in de kerk, in míjn club? Hebben we stiekem toch niet allerlei maatstaven waaraan iemand na een poosje lidmaatschap moet voldoen? Inclusief de betrokkenheid tijdens de coronacrisis?

Toen ik in het begin in mijn kerk vooropliep met het coördineren van onlinekerkdiensten, keek ik soms gefrustreerd achterom naar degenen die nog niet zover waren. Inmiddels hebben anderen mijn taak overgenomen en zijn de rollen af en toe omgedraaid. Pas zei een zuster tegen mij dat ze het onbegrijpelijk vond dat ik nu minder betrokken ben.

Hoe lastig is het om elkaar vast te houden, om zonder oordeel te ‘stofzuigen’, ook nu we elkaar niet zien, maar toch zo nodig hebben.

Bij de voorgangers die ik begeleid als preektrainer, hoor ik dezelfde vragen. Welke impact heeft de crisis op de lange termijn, op de kerk als geheel, maar ook op de geestelijke conditie van de leden? Hoe zorgen we voor hen die eigenlijk al voor de crisis een beetje achteraan liepen? Eerlijk gezegd weet ik het niet. Ik zou bijna José bellen.

trainer, spreker, auteur

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Afbeelding

Vrouwen en mannen worden ongelijk behandeld. Maar niet alle Nederlanders zien dit als probleem

Negen van de tien Nederlanders zien dat mannen en vrouwen ongelijk worden behandeld, maar slechts één derde van hen ziet die scheefgroei als serieus probleem.

Afbeelding

Met de VVD het bos in: 'Prachtig toch? En hier valt nog geld mee te verdienen ook'

De VVD heeft zich lang verzet, maar onder druk van rechterlijke uitspraken zien de liberalen nu ook de noodzaak in van natuurbehoud. ‘Ik wil vooral vooruit kijken.’

Afbeelding

Last van klimaatangst? Met deze tips blijf je mentaal gezond. 'Iets doen helpt, hoe klein ook'

De klimaatcrisis is een wereldwijd probleem, waar je weinig invloed op hebt. Een sterk recept voor angstige en zelfs depressieve gevoelens, weten klimaatpsychologen. Zes tips om mentaal gezond te blijven.

Afbeelding

Bij spouwmuurisolatie worden vleermuizen vergeten. 'Wij zijn als mensen verantwoordelijk voor hen'

De Nederlandse overheid wil dat in 2030 ruim twee miljoen oudere huizen extra worden geïsoleerd door de spouwmuren vol te spuiten met isolatieschuim of -parels. Vleermuizen zijn daar de dupe van.

Afbeelding

Het is al weken droog in Nederland en regen is nog lang niet in aantocht: 'Dit is niet normaal'

Na een uitzonderlijk nat voorjaar regent het nu al een paar weken amper in Nederland. Ook komende week wordt nauwelijks neerslag verwacht. Wat betekent dit? En moeten we ons al zorgen maken over droogteproblemen?

Afbeelding

Meer hogere inkomens bij schuldhulpverlening: 'Verontrustend dat mensen onvoldoende buffer hebben'

Nederlanders die zich voor hulp melden bij de schuldhulpverlening hebben steeds vaker een modaal of bovenmodaal inkomen. Zij vielen bij de coronasteun van de overheid 'tussen wal en schip'.