In hoog tempo digitaliseren vrijwilligers archieven: ‘In dossiers kom ik steegjes tegen die ik nog niet kende’
Archieven digitaliseren blijkt een leuke vrijetijdsbesteding, en het is nog coronaproof ook. ‘Als ik met pensioen was, zou ik het wel weten.’
Leiden
Kachelbrandjes waarvoor de brandweer niet eens ‘de motorspuit in dienst hoeft te stellen’, kinderen die ‘ongelukkig ten val zijn gekomen’, dronken lieden die ‘ter ontnuchtering’ een nachtje in de cel moeten slapen: als Judith Westenbrink (47) een verloren uurtje heeft, duikt ze in de oorlogsarchieven van de politie in Leiden, de stad waar ze woont.
Westenbrink is een van de vijftig vrijwilligers die helpen met het digitaliseren van de handgeschreven dag- en nachtrapporten en processen-verbaal van de Leidse politie. ‘Er spreekt een enorme kneuterigheid uit die verslagen’, concludeert ze na het ontcijferen en overtypen van enkele tientallen dossiers, ‘maar in de eerste helft van 1940 is het natuurlijk ook nog geen oorlog’.
Zo’n 160 Aja..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
