Luister naar

Recensies romans

Nieuws
Marianne Hoksbergen Machteld Meerkerk Linda Stelma
woensdag 16 december 2015 om 03:00
Recensies romans
Recensies romans

Op weg naar haar hart

Tamera Alexander (vert. Margriet Visser-Slofstra). Uitg. Van Wijnen, Franeker 2015. 448 blz. € 19,95

Op weg naar haar hart draait hoofdzakelijk om twee personen: de Amerikaanse Margaret en de Ierse Cullen, die een verstandshuwelijk aangaan, zodat Margaret op het landgoed van haar familie kan blijven wonen en Cullen eindelijk een boerderij kan beginnen. Cullen probeert Margaret voor zich te winnen, maar dat blijkt moeilijk. Hij ziet namelijk niets in haar grote liefde, paardenraces. De ware reden daarvan blijft lang geheim, niet alleen voor Margaret, maar ook voor de lezer. Natuurlijk is het geen verrassing dat Cullen uiteindelijk de weg naar Margarets hart wel weet te vinden.

Het duurt even voor dit verhaal echt pakkend wordt. Al die namen, plaatsen en paarden die in de eerste hoofdstukken voorkomen … Wat voorkennis is best handig bijvoorbeeld over de verhouding tussen Amerikanen, Ieren en voormalige slaven in het Amerika van de negentiende eeuw. Maar na de eerste hoofdstukken gaan de hoofdpersonen en hun levens je toch boeien. Dan blijkt het een romantisch boek, dat heerlijk is om voor de ontspanning te lezen, ook als je geen paardenfan bent. (MM)

De vrouw des huizes

Laura Frantz (vert. Lia van Aken). Uitg. Voorhoeve, Utrecht 2015. 412 blz. € 22,50

Laura Frantz weet in haar romans altijd een bepaalde sfeer neer te zetten: die van het ongerepte Amerika, de strijd om te overleven en het verlangen naar geborgenheid. Ook in De vrouw des huizes maakt Frantz van deze ingrediënten weer een mooi verhaal. Het is 1783 en de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog is eindelijk voorbij. Sophie Menzies zit financieel aan de grond doordat de loyaliteiten van haar vader bij de Britten ligt. Als haar buurman, generaal Seamus Ogilvy, terugkeert naar zijn enorme landgoed, blijkt zijn vrouw overleden. Hij zoekt een moeder voor zijn jonge dochtertje. Sophie kan goed opschieten met het meisje, maar zij wil juist afstand houden van Seamus. Frantz schrijft heerlijke boeken. De verhalen zijn in zekere mate voorspelbaar, maar dat stoort niet. Minpuntje: je geduld wordt met dit boek op de proef gesteld. De geliefden draaien wel heel lang om elkaar heen. (LS)

Stilte voor de storm

Vanessa Lafaye (vert. Ineke van Bronswijk) Uitg. De Fontein, Utrecht 2015. 335 blz. € 18,99

Heron Key, Florida (VS), 1935. Het zwarte kindermeisje Missy Douglas wacht al achttien jaar geduldig op de terugkeer van haar geliefde Henry Roberts. Die is als soldaat vertrokken naar Frankrijk toen de Verenigde Staten betrokken werden bij de Grote Oorlog in Europa. Missy weet dat hij al lang terug is in het land, maar waarom komt Henry niet naar Heron Key? Op de vooravond van Onafhankelijkheidsdag ziet ze hem eindelijk terug bij de barbecue die blank en zwart afzonderlijk genieten, elk op hun eigen deel van het strand. Dan vindt er een dramatische gebeurtenis plaats die grote gevolgen heeft. En intussen komt een zware storm richting Florida.

Wie geniet van boeken als Eenkeukenmeidenroman zal ook dit debuut van Vanessa Lafaye met veel plezier lezen. Het geeft een indringend en boeiend beeld van het leven in Florida ten tijde van de Grote Depressie en van de decadente, onchristelijke levensstijl bij de blanke elite. De auteur laat zien hoe schandalig de veteranen van de Eerste Wereldoorlog door de regering behandeld werden. Ontroerend is de liefdesgeschiedenis van Missy en haar Henry. Het fictieve verhaal is gebaseerd op ware gebeurtenissen rond de extreem zware orkaan op Labour Day in 1935. Ondanks veteranentaal en een incidentele vloek de moeite van het lezen waard. (MH) ¦

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
'Museum Buren & Oranje is ontstaan vanuit een privécollectie.'

Uit de hand gelopen Oranje-verzamelingen: een nieuw seizoen voor Oranjemusea

De twee grootste Oranjemusea in Nederland openen in april hun deuren weer. In Diepenheim en Buren kunnen bezoekers vitrines boordevol borden en bekers bewonderen. 'De musea zijn ontstaan vanuit een privécollectie'

Cor Visscher: 'Het doet me verdriet als ouderen op zondag niet naar de kerk kunnen gaan.'

Cor (76) regelt de autorijdienst in zijn kerk: 'Soms moesten er een paar rollators mee in de kofferbak'

Cor (76) coördineert de autorijdienst van de kerk: 'Aan de telefoon vraag ik aan de kerkganger die opgehaald wil worden: ‘Wie denk je dat de chauffeur wordt, raad eens?’'

Matteo van der Grijn speelt Petrus in The Passion. 'Ik was vereerd dat ik werd gevraagd. Het is een groot, jaarlijks, breed toegankelijk evenement waaruit mensen houvast halen. Het heilige verhaal wordt heel concreet gemaakt: vrienden die onvoorwaardelijk voor elkaar gaan.'

Matteo van der Grijn speelt in The Passion. 'Ik ga nu ook het paasverhaal aan mijn kinderen voorlezen'

Acteur Matteo van der Grijn (43) hangt tussen geloof en ongeloof in. In The Passion speelt hij Petrus. ‘Het kan zomaar zijn dat er iets is.’ Jaarlijks leest hij zijn kinderen het kerstverhaal uit Lucas 2 voor.

Barend Schuurman: 'Als er straks één jongere is die mede dankzij het jeugdwerk in God gaat geloven, een fijne relatie krijgt en gewoon een mooi leven, dan is mijn inzet de moeite geweest.'

Op zijn werk in de bouw praat Barend over zijn geloof. 'Ik bid voor m'n eten en dan ontstaan er gesprekken'

In zijn werk als timmerman leert Barend Schuurman (26) graag jonge gastjes de kneepjes van het vak. Ook in zijn kerk investeert hij in tieners, als jeugdleider. ‘Je moet niet proberen cool te doen, dan lig je eruit.’

Wilma Wolff: ‘Zodra ik de drempel overga, ben ik thuis.’

Wilma voelt zich thuis in Nederland. 'Inmiddels zou ik niet meer in Suriname kunnen aarden'

Op haar 47e ging Wilma Wolff (81) op vakantie naar Nederland en bleef voor de liefde. Ondanks enkele hobbels voelde ze zich snel thuis in Rotterdam. Ze geniet er elke dag van haar flat van 80 vierkante meter.

Jeanne Diele-Staal (85): 'Op mijn 63e speelde mijn verleden weer op.'

De vader van Jeanne (85) was NSB'er. 'Soms werd ik uitgescholden, maar ik werd vooral genegeerd'

Als kind werd Jeanne Diele-Staal (85) uit Zwolle gepest omdat haar vader NSB’er was. 'Ik mocht niet meespelen en stond op het speelplein altijd tegen de muur aan.'