Luister naar

Game Divinity Original Sin II: Waarom zou ik moeite doen om goed te zijn?

Nieuws
De gamewereld telt een aantal stille mastodonten. Grote games die jarenlang gespeeld worden door een miljoen of wat aan spelers en waar je toch nauwelijks iets over hoort. Het fantasy-rollenspel Divinity Original Sin II is er zo een.
Marieke Westerterp
woensdag 5 december 2018 om 03:00
Game Divinity Original Sin II: Waarom zou ik moeite doen om goed te zijn?
Game Divinity Original Sin II: Waarom zou ik moeite doen om goed te zijn? nd

Al twintig jaar werkt David Walgrave bij het Gentse Larian Games, de laatste tijd als executive producer van Divinity Original Sin II ­(DOSII). Deze langlopende gameserie kwam deze herfst uit op de spelcomputers PS4 en Xbox one. Divinity Original Sin II is een fantasy-wereld compleet met dwergen, draken, elven en niet-doden, waarin een machtsstrijd speelt. De keuzes van de speler bepalen de loop van het verhaal. Bij een gevecht doen spelers om de beurt een slag met wapens of magie. ‘DOSII draait om het verhaal, de dialogen en de opbouw van je karakter. De grap is dat je naast vechten ook je tegenstander kunt overhalen om je te helpen.’

Wat doet een executive producer?

‘Vanaf het ontwerp tot aan de release bewaak ik de tijd, de kosten en de vraag of de game wel plezant is om te spelen. Ik bewaak ook de filosofie: we willen dat de speler zich altijd vrij voelt om een pad te kiezen. Het spel is creatief, ernstig, maar ook met veel Engelse humor.’

Wil Larian de spelers ook wat leren?

Divinity Original Sin II wil niet belerend zijn. We zijn een westers bedrijf en stammen uit deze cultuur. We spreken ons wel duidelijk uit tegen slavernij.’

De game verwijst naar de erfzonde en draait om een persoon die de wereld kan redden. Een christen herkent dan veel. Is dat de bedoeling?

‘Dit draait om oeroude thema’s, om goed en kwaad. Ik herken dat uit de Bijbel. We kunnen daar ook moeilijk buiten, want DOSII is gemaakt door westerlingen die hier zijn opgegroeid. We hebben twaalf schrijvers van zeer diverse achtergrond: christenen, joden en moslims. Als ik tegen de schrijvers zeg dat ik iets herken uit de Bijbel, zeggen zij soms: ik heb dat element uit een indianenverhaal. We pakken evengoed andere thema’s. In de game heeft elk mens een stukje kracht in zich, wat weer meer aan het boeddhisme doet denken.’

En die verwijzing naar de erfzonde?

‘We leggen graag morele dilemma’s voor waarbij de speler probeert de goede keuze te maken. Maar de enige juiste keuze is er niet. Ook betere keuzes kunnen vervelende gevolgen hebben. Zo zie je een man een vis stelen. “Hé, dat mag niet”, denk je dan. Maar dan blijkt dat deze werkloze man geen eten heeft voor zijn kinderen. Als je de werkloze man zelf een vis geeft, sterft hij later toch. Het pakt niet altijd uit zoals je zou verwachten. Wij proberen de speler te confronteren met keuzes die niet zwart-wit zijn. Mensen gaan onderling discussiëren over de keuzes. Dat maakt het spel memorabel.’

De titel wijst op mensen die ondanks alles verkeerde dingen doen. Is dat toch een boodschap?

‘Ik ga mijn persoonlijke antwoord hierop geven. Ik geloof dat wij als mensen vrij zijn in ons doen en laten en dat dat de grootste uitdaging is die God aan ons geeft. In de game wordt de wereld gesimuleerd en dus laten we spelers volledig vrij. Je kunt mensen om hulp vragen, maar ook mensen vermoorden. De volledige vrijheid is lastig voor spelers. Ze willen toch altijd de prinses redden van de draak. Maar zo makkelijk zit de wereld niet in elkaar. Er komen diepere vragen aan bod: waarom zou ik moeite doen om goed te zijn als anderen met minder scrupules een gelukkig leven hebben?’

Waarom heeft God ons eigenlijk zo veel vrijheid gegeven?

‘Dat is een goede vraag’.

U speelt in een metalbandje dat zingt over God en de dood. Hoe verhoudt zich dat tot uw werk voor de game?

‘Ik doe dat volledig onafhankelijk als hobby. Het zijn thema’s waar ik mee bezig ben. Iedereen bij ons komt met bagage.

In ons team, dat eerst vooral Belgisch was, zitten mensen van allerlei slag en kleur. Dat geeft een leuke dynamiek. Ik sta er eigenlijk niet bij stil welk effect mijn eigen ideeën daarbij hebben.’ ¦

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
'Museum Buren & Oranje is ontstaan vanuit een privécollectie.'

Uit de hand gelopen Oranje-verzamelingen: een nieuw seizoen voor Oranjemusea

De twee grootste Oranjemusea in Nederland openen in april hun deuren weer. In Diepenheim en Buren kunnen bezoekers vitrines boordevol borden en bekers bewonderen. 'De musea zijn ontstaan vanuit een privécollectie'

Cor Visscher: 'Het doet me verdriet als ouderen op zondag niet naar de kerk kunnen gaan.'

Cor (76) regelt de autorijdienst in zijn kerk: 'Soms moesten er een paar rollators mee in de kofferbak'

Cor (76) coördineert de autorijdienst van de kerk: 'Aan de telefoon vraag ik aan de kerkganger die opgehaald wil worden: ‘Wie denk je dat de chauffeur wordt, raad eens?’'

Matteo van der Grijn speelt Petrus in The Passion. 'Ik was vereerd dat ik werd gevraagd. Het is een groot, jaarlijks, breed toegankelijk evenement waaruit mensen houvast halen. Het heilige verhaal wordt heel concreet gemaakt: vrienden die onvoorwaardelijk voor elkaar gaan.'

Matteo van der Grijn speelt in The Passion. 'Ik ga nu ook het paasverhaal aan mijn kinderen voorlezen'

Acteur Matteo van der Grijn (43) hangt tussen geloof en ongeloof in. In The Passion speelt hij Petrus. ‘Het kan zomaar zijn dat er iets is.’ Jaarlijks leest hij zijn kinderen het kerstverhaal uit Lucas 2 voor.

Barend Schuurman: 'Als er straks één jongere is die mede dankzij het jeugdwerk in God gaat geloven, een fijne relatie krijgt en gewoon een mooi leven, dan is mijn inzet de moeite geweest.'

Op zijn werk in de bouw praat Barend over zijn geloof. 'Ik bid voor m'n eten en dan ontstaan er gesprekken'

In zijn werk als timmerman leert Barend Schuurman (26) graag jonge gastjes de kneepjes van het vak. Ook in zijn kerk investeert hij in tieners, als jeugdleider. ‘Je moet niet proberen cool te doen, dan lig je eruit.’

Wilma Wolff: ‘Zodra ik de drempel overga, ben ik thuis.’

Wilma voelt zich thuis in Nederland. 'Inmiddels zou ik niet meer in Suriname kunnen aarden'

Op haar 47e ging Wilma Wolff (81) op vakantie naar Nederland en bleef voor de liefde. Ondanks enkele hobbels voelde ze zich snel thuis in Rotterdam. Ze geniet er elke dag van haar flat van 80 vierkante meter.

Jeanne Diele-Staal (85): 'Op mijn 63e speelde mijn verleden weer op.'

De vader van Jeanne (85) was NSB'er. 'Soms werd ik uitgescholden, maar ik werd vooral genegeerd'

Als kind werd Jeanne Diele-Staal (85) uit Zwolle gepest omdat haar vader NSB’er was. 'Ik mocht niet meespelen en stond op het speelplein altijd tegen de muur aan.'