Fietsend door de Maasvlakte

Lekker een dagje fietsen op de Maasvlakte. Wie een willekeurig persoon van dit voornemen op de hoogte stelt, kan rekenen op een ongelovige blik. Want wat is er nu mooi aan het Rotterdamse havengebied? Toch heeft een tocht langs raffinaderijen en containerterminals iets fascinerends. Industrie en natuur kruisen elkaar soms letterlijk.

De keus uit de fietsgids van de ANWB is snel gemaakt: de Maasvlakte-2-route. Maar wel graag zonder ferrystress. Daarom kiezen we als beginpunt niet Hoek van Holland, maar het mooie vestingstadje Brielle. Ook vanwege het contrast. Dat betekent wel dat we de reuzenschepen en schuivende containerbruggen aan het begin van de tocht missen. Maar dat is niet erg. Die zien we vroeg of laat toch wel tijdens de route van zon vijftig kilometer.

stank

Dus gaan we eerst naar het eeuwenoude Brielle, voordat we de immense vlakte van opgespoten zand oprijden. Dat betekent wel dat we efficiënt met de tijd moeten omgaan. De kleine vijftien kilometer op het oude land moet niet te veel energie kosten. Daarom laten we hoe jammer ook de expositie over dooprituelen in de Brielse Catharijnekerk schieten. Daarna voert de route eerst door een kassengebied. In de verte zien we al de schoorstenen van de olieraffinaderijen opdoemen, maar hier is het nog het land van tomaten, komkommers en paprikas.

Ook de voormalige kustplaats Oostvoorne is een plaatje. We zien een fietsknooppunt over het hoofd, waardoor we per ongeluk omrijden. Maar dat is geen straf. Het duingebied waar we doorheen fietsen blijkt weergaloos afwisselend. De lichtgroene borden van het Zuid-Hollands Landschap geven het terecht aan: dit is een tweewereldenroute. Hier raken de ecologische en economische wereld elkaar.

En zolang de windrichting maar goed staat, is er geen stank en hoeven die twee werelden elkaar niet te bijten. We fietsen langs bermen die vol staan met het felblauwe slangenkruid en de gele teunisbloem en gele toorts, met op de achtergrond rokende pijpen. Maar als je de grillige vormen van een industrieel complex nu eens beziet als een kunstwerk, kijk je er heel anders tegen aan.

ganzen

Aan de rand van de oude Maasvlakte sturen we aan op het informatiepaviljoen Futureland in hartje Maasvlakte. Volgens de gids een must.

Intussen raast het vrachtverkeer langs het fietspad. Een koppel Canadese ganzen, dat in de smalle strook tussen twee snelwegen loopt te grazen, lijkt zich er niets van aan te trekken.

Maar natuur en techniek zijn niet altijd elkaars vriend. Opvallend is het grote aantal inmiddels gemummificeerde konijnenlijkjes in de berm. Slachtoffers van het verkeer of van een ziekte?

Bijzonder is het dat roofvogels hier goed gedijen. We passeren zelfs een rond verkeersbord, met als tekst In toren wonende slechtvalk jaagt op duiven. We kijken om ons heen, maar kunnen geen toren ontdekken. Alleen de schoorstenen.

vouwcontainers

Fietsend door dit industriegebied raak je niet alleen onder de indruk van de vitaliteit van de natuur, maar ook van de industriële bedrijvigheid. Hier geen tekenen van malaise en crisis. In Futereland laat het Rotterdamse havenbedrijf trots weten werk te bieden aan driehonderdduizend mensen. Een tentoonstelling over de zeecontainer leert de bezoeker dat er inmiddels ook al vouwcontainers zijn. Heel efficiënt, want vier vouwcontainers nemen de plek in van één traditionele container.

Hier worden we ook verleid de Maasvlakte te beleven vanaf het water, dus met een ferry. Ervaar zelf hoe hoog de volautomatische kranen van de nieuwe containerterminals zijn als je er langs vaart. Maar we blijven liever ons stalen ros trouw. Toch kunnen we het niet laten aan een wandelechtpaar uit Hoorn naar hun belevenis op de boot te vragen. Ze gingen inderdaad onder de imposante kranen door. De machinist zwaaide nog naar ons, vertelt de man, tegen de achtergrond van de Yangtzehaven. Maar toen we vroegen naar de hoogte, ik schat zelf zon zestig meter, wilde de gids níéts zeggen, ook niet na herhaaldelijk aandringen. Het zal wel een bedrijfsgeheim zijn of zoiets.

fossielenparadijs

Het fietsboekje beveelt aan de meest westelijke route van de nieuwe Maasvlakte te nemen. Maar deze weg lijkt ons te lang en ook wel een beetje langdradig. We kiezen voor de terugtocht naar Brielle, via het Oostvoornse en Brielse meer. Dit zijn de twee meren die het oude vasteland gescheiden houden van Maasvlakte-1 en -2. Vervolgens nemen we de auto. En zo staan we bij het kilometerslange Maasvlaktestrand.

Heel apart is dat de informatieborden niet waarschuwen voor gevaarlijke stromingen, maar juist tips geven over hoe je fossielen kunt onderscheiden. Dit jongste stukje Nederland blijkt namelijk aangelegd met zand uit prehistorische tijden. Dus zou je hier fossiele hyenakeutels van dertigduizend jaar oud kunnen vinden, zoals we ze in Futureland zagen liggen. Wat een verassing. Hier komen we vast een keertje terug.

havengebiedgids

Een van de nieuwste ANWB-fietsgidsen behelst het havengebied Rotterdam: nummer 14a. Er staan twintig fietsroutes in. Ze voeren door een wereld van schoorstenen, gekleurde containers en loodsen. Volgens de samensteller is fietsen in het havengebied een totaalbeleving. Want het zijn niet alleen olieraffinaderijen die de routes kleuren. De fietser passeert ook monumentale panden vol havenhistorie, vestingstadjes, veerpontjes en oerhollandse dijken.

Bij iedere route, in lengte variërend van 10 km. (fruitportroute), 48 km. (Maasvlakte-2-route) tot 64 km. (Oude Maas-route), staan heldere kaartjes met knooppuntnummers. De gids geeft ook nuttige tips. Verkrijgbaar bij ANWB-winkels, in de boekhandel of via anwb.nl/webwinkel. Prijs: 8,95, en voor ANWB-leden 8,50.