Luister naar

Bert Dokter: 'We vinden het een sport om op gas te besparen'

Nieuws
In eerste instantie zou Bert Dokter (51) uit Uithuizen één jaar vrijwilligerswerk in Rusland gaan doen. Het werden er veertien. Als directeur van stichting Mission Possible zet hij zich nu vanuit Nederland in voor sociale hulpverleningsprojecten die door Russische kerken worden opgezet. Tot zijn dertigste werd hij gedreven door geld en carrière maken. Nu is het geloof zijn drijfveer.
Machteld Meerkerk
dinsdag 28 november 2017 om 19:19
Bert Dokter: 'We vinden het een sport om op gas te besparen'
Bert Dokter: 'We vinden het een sport om op gas te besparen' Duncan Wijting

gezondheid

‘Als je de vijftig gepasseerd bent, zoals ik, hoor je niet meer te voetballen. Toch speel ik nog steeds in een vriendenteam. Op een half veld, dat wel. De echte prestatie blijft op onze leeftijd natuurlijk wat achter. Mijn hometrainer probeer ik ook regelmatig te gebruiken. Ik ben gelukkig kerngezond. Dit jaar heb ik wel in het ziekenhuis gelegen voor een operatie aan mijn stembanden, waar een knobbeltje op zat, maar dat mag eigenlijk geen naam hebben. Ik ben fulltime bezig met de stichting Mission Possible, waarvan ik directeur ben. Maar het voelt niet als werk, het is mijn leven. Het is ook heel afwisselend: fondsenwerving, publiciteit, administratie, noem maar op. Ook onderhoud ik contacten in het buitenland en ben ik regelmatig op reis. Zo ben ik net terug van een bezoek aan programma’s in twee steden in Siberië. Het is fijn om te weten wat er speelt, het houdt mijzelf ook gemotiveerd.’

geloof

‘Pas sinds mijn dertigste is het geloof datgene wat mij drijft, al ben ik opgegroeid in een christelijk gezin. Heel graag wil ik mensen laten zien wat God voor hen kan betekenen.

Zelf ben ik lid van de gereformeerde kerk vrijgemaakt, maar ’s ochtends ga ik met Marina mee naar een baptistengemeente. Kerkmuren zeggen me niet zo veel meer, doordat ik jarenlang met mensen uit allerlei gezindten heb samengewerkt. Wel vind ik het mooi om te merken dat er steun is vanuit de gemeente voor het werk dat we doen. Ik begin de dag graag met een bijbeltekst en korte overdenking die ik via de mail krijg.’

geld

‘Tot mijn dertigste heb ik in de automatisering gewerkt. Ik was druk met carrière maken en verdiende goed, zodat ik veel kon reizen. Maar het gaf geen voldoening. Dat is de reden geweest dat ik in 1996 mijn baan heb opgezegd, om voor Dorcas vrijwilligerswerk in Rusland te gaan doen. In 1999 trouwde ik met Marina, uit Oekraïne. Sinds 2010 wonen we weer in Nederland, in een sociale huurwoning. We leven van een inkomen uit de stichting: het wettelijk minimum. Dat is genoeg voor ons. Besparen op gas en elektra is een sport geworden: proberen om elk jaar wat terug te krijgen. Kleding vinden we ook niet zo belangrijk. Marina heeft haar studie afgerond en werkt sinds juli. Haar inkomen is voor ons een luxe waar we nog aan moeten wennen. We zetten het apart, dan kan ze verder studeren als haar jaarcontract niet verlengd zou worden.’

geluk

‘Ik ben gelukkig. Ik ben echt dankbaar met alles wat ik heb. Ik besef ook dat ik tot de rijkste groep mensen behoor, ook al verdien ik voor Nederlandse maatstaven dan niet veel. Elke dag mag ik mooie dingen doen, waarvan ik het nut echt inzie. Ook geeft het bestuur mij de vrijheid om mijn eigen tijd in te delen. Ik kom door mijn werk een hoop ellende tegen, maar dat kan me toch niet ongelukkig maken. Ik weet dat er ook voor kinderen uit gebroken gezinnen en voor mensen die te maken hebben met huiselijk geweld, een ander leven mogelijk is. Daar willen we met onze programma’s aan bijdragen.’

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Rike Platenkamp: 'De poppetjes hebben in de loop der tijd een hele ontwikkeling doorgemaakt.'

Rike spaart 'saai' speelgoed. 'Met het aapje van de rommelmarkt is het allemaal begonnen'

Rike Platenkamp (72) heeft 8500 verschillende drukpoppetjes, misschien wel de grootste collectie ter wereld. 'In de loop der tijd hebben de poppetjes een hele ontwikkeling doorgemaakt, dat vind ik leuk om te zien.'

'Museum Buren & Oranje is ontstaan vanuit een privécollectie.'

Uit de hand gelopen Oranje-verzamelingen: een nieuw seizoen voor Oranjemusea

De twee grootste Oranjemusea in Nederland openen in april hun deuren weer. In Diepenheim en Buren kunnen bezoekers vitrines boordevol borden en bekers bewonderen. 'De musea zijn ontstaan vanuit een privécollectie'

Cor Visscher: 'Het doet me verdriet als ouderen op zondag niet naar de kerk kunnen gaan.'

Cor (76) regelt de autorijdienst in zijn kerk: 'Soms moesten er een paar rollators mee in de kofferbak'

Cor (76) coördineert de autorijdienst van de kerk: 'Aan de telefoon vraag ik aan de kerkganger die opgehaald wil worden: ‘Wie denk je dat de chauffeur wordt, raad eens?’'

Matteo van der Grijn speelt Petrus in The Passion. 'Ik was vereerd dat ik werd gevraagd. Het is een groot, jaarlijks, breed toegankelijk evenement waaruit mensen houvast halen. Het heilige verhaal wordt heel concreet gemaakt: vrienden die onvoorwaardelijk voor elkaar gaan.'

Matteo van der Grijn speelt in The Passion. 'Ik ga nu ook het paasverhaal aan mijn kinderen voorlezen'

Acteur Matteo van der Grijn (43) hangt tussen geloof en ongeloof in. In The Passion speelt hij Petrus. ‘Het kan zomaar zijn dat er iets is.’ Jaarlijks leest hij zijn kinderen het kerstverhaal uit Lucas 2 voor.

Barend Schuurman: 'Als er straks één jongere is die mede dankzij het jeugdwerk in God gaat geloven, een fijne relatie krijgt en gewoon een mooi leven, dan is mijn inzet de moeite geweest.'

Op zijn werk in de bouw praat Barend over zijn geloof. 'Ik bid voor m'n eten en dan ontstaan er gesprekken'

In zijn werk als timmerman leert Barend Schuurman (26) graag jonge gastjes de kneepjes van het vak. Ook in zijn kerk investeert hij in tieners, als jeugdleider. ‘Je moet niet proberen cool te doen, dan lig je eruit.’

Wilma Wolff: ‘Zodra ik de drempel overga, ben ik thuis.’

Wilma voelt zich thuis in Nederland. 'Inmiddels zou ik niet meer in Suriname kunnen aarden'

Op haar 47e ging Wilma Wolff (81) op vakantie naar Nederland en bleef voor de liefde. Ondanks enkele hobbels voelde ze zich snel thuis in Rotterdam. Ze geniet er elke dag van haar flat van 80 vierkante meter.