Stappenplan tegen seksueel misbruik in kerken
Veenendaal
Het stappenplan is gratis te downloaden op de website eenveiligekerk.nl, die donderdag is gelanceerd.
De eerste van zes stappen die lokale kerken kunnen zetten, is het instellen van een Commissie Veilige Kerk, die aandacht voor een veilige omgeving op de agenda zet, door bijvoorbeeld themazondagen.
Andere stappen zijn het aanstellen van vertrouwenspersonen en het opstellen van een gedragscode, het instellen van een meldpunt en het informeren van kerkleden.
Ook het werven van gemeenteleden die geschikt zijn om met minderjarigen te werken, maakt deel uit van het stappenplan. Namens de gezamenlijke meldpunten zegt preventiemedewerker Ineke van Dongen dat er binnen kerken steeds meer aandacht is voor veiligheid. Tegelijk is er nog steeds verlegenheid om dit bespreekbaar te maken.
aan de kaak stellen
Ze hoopt dat slachtoffers van misbruik de website ook weten te vinden om te ontdekken hoe ze grensoverschrijdend gedrag aan de kaak kunnen stellen. ‘Als je je ergens veilig zou moeten voelen, dan is het wel in de kerk’, zegt ze. ‘Maar de realiteit is dat op elke plek waar machtsverschillen zijn, de kans bestaat dat mensen zich vergalopperen.’
Op de website wordt uitvoerig toegelicht wat er bij iedere stap komt kijken. Zo is er een profielschets te vinden die aangeeft waaraan vertrouwenspersonen moeten voldoen. Van Dongen: ‘Je moet goed nadenken wie je vraagt. Iemand die het hart op de goede plek heeft, maar ook het lef heeft om dingen aan de kaak te stellen.’
De kerkenraad is verantwoordelijk voor de veiligheid in de kerk, zegt Van Dongen. ‘Maar de uitvoering ervan willen we graag op de kerkvloer hebben, door mensen die geen leidinggevende positie hebben. Zij hebben hun handen vrij om zaken aan de kaak te stellen en worden niet gehinderd door loyaliteitsconflicten.’
geen fusie
Aan het stappenplan werkten mee het Meldpunt seksueel misbruik in de kerk (SMPR), het Meldpunt Seksueel Misbruik in Kerkelijke Relaties (SMKR), Meldpunt Grensoverschrijdend Gedrag RKK en Meldpunt SGL. Daarmee zijn bijna alle kerkgenootschappen in Nederland betrokken bij de gezamenlijke website.
De meldpunten werken al een aantal jaren samen, maar kiezen bewust niet voor een fusie. Voor slachtoffers is het vertrouwenwekkender om naar een meldpunt te stappen dat aan hun eigen kerkgenootschap is gekoppeld, zegt Ineke van Dongen. ‘Dat is de indruk die we allemaal hebben.’
Het Reformatorisch Meldpunt is niet bij de samenwerking betrokken, volgens Van Dongen omdat de doelstelling van deze instelling afwijkt. Aan het Reformatorisch Meldpunt zijn, in tegenstelling tot de andere meldpunten, geen kerkgenootschappen gekoppeld. Daardoor heeft dit meldpunt niet de mogelijkheid slachtoffers te begeleiden naar een klachtencommissie. <