Luister naar

Christelijke zomerconcerten: zingen volgens het rum-principe

Nieuws
Galmende stemmen in een kerk waar een zomerbries doorheen waait. Worship bij het kampvuur. Blote voeten tijdens een christelijk festival. Wat gebeurt er deze ­zomer op christelijk muzikaal gebied? Het Nederlands Dagblad bezoekt diverse ­christelijke zomerconcerten. Redacteuren van het Nederlands Dagblad zitten, staan en luisteren, en soms zingen ze mee.
Gerhard Wilts
zaterdag 3 augustus 2019 om 03:00
‘Als je zingt, kun je geen ruzie maken.’
‘Als je zingt, kun je geen ruzie maken.’ Ruben Oreel

Wie treedt er op en waarom?

Martijn Kooijman is een van de organisten die belangeloos meedoen aan acht zomerse samenzangavonden op Walcheren. Hij speelt en improviseert in de Dorpskerk van Aagtekerke uit een lijst met 78 verzoeknummers, variërend van psalmen en Johannes de Heer tot volksliedjes als ‘Op de grote, stille heide’. Het publiek mag telkens zo’n drie nummers opgeven. ‘Zingen volgens het rum-principe’, zegt voorzitter Henk-Jan Minnaard van de vereniging Omnis Cantare, www.omnis-­cantare.nl, met een brede grijns. ‘Rum staat voor roept-u-maar.’

De zangavond is een al twaalf jaar oud, ­succesvol initiatief van Omnis Cantare. ‘Eén ding bindt ons: de liefde voor de Heere’, legt Minnaard uit. ‘En we doen het meteen voor een goed doel.’ De opbrengst van de collecte (603 euro) is bestemd voor het gezin Rietveld, uitgezonden door de zendingsorganisatie MAF (Mission Aviation Fellowship) in Indonesië, en diaconaal gastenhuis De Oase op ­Walcheren.

Hoe is de ambiance?

In de statige Dorpskerk (1625) van Aagtekerke, aan een pittoresk dorpsplein met hoge ­bomen en lage huisjes, zitten zo’n honderd mensen. Onder hen toeristen, maar vooral ook Zeeuwen, soms van heinde en ver. In de kerkzaal hangt een kroonluchter aan een van de zware dwarsbalken. Langs de eeuwenoude muren hangen schilderijen met landschapstaferelen. In de kerkbank voor mij ligt een zakje keelpastilles, want hier wordt – zo blijkt – op volle kracht gezongen.

Voor de preekstoel staat een scherm waarop de liedteksten worden gebeamd, nadat eerst advertenties van sponsoren zijn getoond. Een halfuur voor aanvang stroomt de kerk al vol. ‘We hebben flyers uitgedeeld op campings en in winkels’, legt Minnaard uit, terwijl hij op het kerkpad de ene na de andere bekende uitbundig groet. ‘Kijk, die man op klompen komt elk jaar.’ Hij steekt joviaal zijn hand op. ­‘Gewoon veel zingen, daar houden de mensen van.’

Bij de ingang van de kerk staat een stand van de MAF, met folders en snoepgoed. De zangavond heeft weinig te duchten van de jaarlijkse TrekkerTrek, op precies dezelfde dag in Aagtekerke. ‘Dat publiek komt tractors kijken en zuipen, vooral dat laatste’, grinnikt een vrijwilliger.

Een fan aan het woord.

Gerrit en Els Veldhuisen uit Zuid-Beveland hebben hun schoonvader Jo Janse uit Middelburg meegenomen. Dit zanguurtje willen ze niet missen. ‘We komen elk jaar’, legt Els na afloop uit. ‘De boodschap van de liederen raakt het hart. Er is een mogelijkheid tot verzoening met God. En het samen zingen, met mensen uit zo veel verschillende kerken, vind ik echt gemeenschap der heiligen. Als je zingt, kun je geen ruzie maken.’

De 92-jarige Janse is Indië-veteraan. Het lied ‘Wat de toekomst brengen moge’ heeft voor hem bijzondere betekenis. ‘Wij zongen dat lied als jonge soldaten voordat we op uitzending gingen naar Indië. In mijn diensttijd heb ik veel vrienden uit allerlei kerken leren kennen – de meeste leven al niet meer. Maar zo gingen we op weg, bijna vier jaar van huis.’ Hij wil nog veel meer vertellen (‘ik heb met een interview in het reformatorische familieblad Terdege gestaan’), ware het niet dat zijn dochter en schoonzoon aandringen om te gaan.

Nog een opvallende boodschap in de songteksten?

Ondanks de bekende teksten, soms in archaïsch Nederlands als ‘kortstondig ongeneugt’, komen de liederen binnen. Een vrouw droogt haar tranen, ontroerd na het zingen van ‘Tel uw zegeningen, tel ze een voor een’. Psalm 68 vers 10 raakt me, want het was de laatste psalm die mijn dementerende schoonmoeder zong dit voorjaar, in de week voor haar overlijden: ‘Hij kan en wil en zal in nood, zelfs bij het naad’ren van de dood, volkomen uitkomst ­geven.’

Wat blijft hangen?

Het eerste en het laatste lied. ‘“Lichtstad met uw paarlen poorten” zit elk jaar bij de eerste drie’, zo opent Minnaard de reeks verzoeknummers. ‘Laten we die gelijk maar zingen, dan hebben we dat alvast gehad.’ Het lied wordt spontaan met een tegenstem van mannen, hartstochtelijk gezongen. Vooral de zin ‘daar zal ik mijn Heer ontmoeten’ zorgt zichtbaar voor emotie. Het slotlied is verrassend genoeg ‘Ik ga slapen, ik ben moe’. Minnaard: ‘Dat is vaste prik. Vorig jaar hadden we die geschrapt. Na vele jaren wilden we als organisatie weleens iets anders, maar we hebben nog nooit zo veel ­kritische reacties gekregen. Daarom zingen we dit kindergebedje toch weer als afsluiting van de avond.’

Was het concert stichtelijk?

Ja. ‘Zingen is twee keer bidden’, meent Els Veldhuisen. ‘Meer hoef je als mens niet te doen.’

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Ruben van Wingerden: 'Als je een kruis met overtuiging draagt, dan lijkt me dat mooi en goed. Zeker als je je ervan bewust bent dat het gaat om Jezus, die aan dat kruis is gestorven.'

Hoe het kruis van martelwerktuig tot symbool van overwinning werd. 'Als fashion item vind ik het storend'

Christenen realiseren zich te weinig dat het kruis een martelwerktuig was, bedoeld om vernedering en angst in te boezemen, stelt Ruben van Wingerden. ‘Ik zou nooit “kruisig hem, kruisig hem” roepen bij The Passion.’

Laurens van Gurp tekende een verlaten stad. Hij wordt voor zijn gedetailleerde werk geïnspireerd door architectuur en de natuur die hem omringt.

Drie dingen die ik leerde van Goede Vrijdag. 'Het geheim is groot, maar een kind voelt het aan'

Hoe doorleef je in een geseculariseerde tijd Goede Vrijdag? Theoloog des Vaderlands Kees van Ekris komt met drie woorden die leven én samenlevingen kunnen veranderen.

De Nederlands hervormde kerk in Landsmeer raakte leeg in 2002 en werd in 2015 verkocht aan de van oorsprong Filipijnse Iglesia Ni Cristo.

Protestants noorden ontkerkelijkte sneller dan katholiek zuiden. Landsmeer spant voorlopig de kroon

Protestantse kerken zagen hun ledenaantallen eerder teruglopen dan katholieke en Noord-Nederland ontkerkelijkte forser dan het roomse zuiden. Na een vertraging begin deze eeuw gaat de secularisering nu harder dan ooit.

Patrick van der Linden (48), Niels Stouten (30) en Lia Verhaar (46)

De muziek van Bach verwondert deze mensen: 'De Johannes-Passion laat Jezus al 300 jaar als Heer zien'

De Johannes-Passion van Bach bestaat 300 jaar. Daarom wordt het stuk dit jaar extra vaak uitgevoerd tijdens de passietijd. Drie liefhebbers over hun ervaringen: 'Al ken ik het stuk goed, elke uitvoering is weer anders.'

De helft van de Duitse bevolking vindt dat het dansverbod op Goede Vrijdag wel wat versoepeld mag worden.

Waarom dansen op Goede Vrijdag is verboden in Duitsland en dat voorlopig zo blijft

Dansen in discotheken is op Goede Vrijdag verboden in Duitsland. Lang niet iedereen is het eens met het ‘dansverbod’. Toch blijft het van kracht. ‘Juist in onze tijd is het goed om even stil te staan.’

Petraeus werd uitverkoren om de serie te schieten, onder andere in de Armeens Apostolische Kerk Surp Hoki.

Voor zijn bekroonde fotoserie bezocht Bram 36 migrantenkerken. 'Soms is het prachtig, soms totale herrie'

Zesendertig zondagen ging fotograaf Bram Petraeus naar een migrantenkerk. Voor zijn fotoserie krijgt hij de Zilveren Camera 2023, een journalistieke prijs. 'Na een paar zondagen heb ik toch maar oordopjes meegenomen.'