Film: Er zijn helaas veel Maisies
Gedeelde voogdij, vandaag is het helaas een bekend begrip. Dat was ruim honderd jaar geleden anders, toen de negentiende-eeuwse Amerikaanse schrijver Henry James over dit thema de roman What Maisie Knew (1897) schreef. James schetste een onverantwoordelijke vader en moeder die hun kind verwaarlozen. Regisseurs Scott McGehee en David Siegel zagen hoe actueel James roman tegenwoordig is en maakten er een moderne vertolking van: het Londen van 1890 werd New York in 2012.
De film begint met een vechtscheiding. Moeder Susanna (gespeeld door Julianne Moore), een rockster in midlifecrisis wier carrière vooral vergane glorie is, en vader Beale gesjeesde zakenman, workaholic denken nogal naïef (net als zo veel ouders in het echte leven) dat hun dochtertje Maisie niets van hun ruzies meekrijgt. Natuurlijk heeft zij veel meer door dan haar ouders denken.
rechtbank
Op een gegeven moment bereikt de scheiding de rechtbank, waar de voogdij wordt bevochten. Susanna en Beale proberen hun ruzies niet eens meer te verbergen. Sterker nog, regelmatig betrekken ze Maisie in hun gevecht (Je vader is een klootzak.) Maisie gaat uiteindelijk naar haar vader, die zijn leven nog iets beter op orde lijkt te hebben dan haar moeder.
Vanaf dat moment begint de plot van de film sterker af te wijken van James verhaal en extreme vormen aan te nemen. Beale en Susanna trouwen binnen no time met een ander; Beale met oppasmeisje Margo, Susanna met een vriend uit de rockwereld, Lincoln. Schrijnend genoeg zorgen de nieuwe huwelijken er niet voor dat Maisie in rustiger en liefdevoller vaarwater terechtkomt. Haar ouders zijn vooral met een ander getrouwd om die voor hun kind te kunnen laten zorgen, zodat zij voor zichzelf kunnen blijven leven.
bizarder vormen
Maisie wordt ondertussen van hot naar her gesleept. Nergens is ze echt welkom, ze voelt zich tot last. De makers van de film verdienen lof voor het feit dat ze deze problematiek die inmiddels veel voorkomt aandacht hebben gegeven. Wel is het jammer dat de situatie naarmate de film vordert alsmaar bizarder vormen aanneemt; Maisies verhaal (en dat van veel andere kinderen) was geloofwaardiger en krachtiger overgekomen als de regisseurs zich wat het uitdijende plot betreft hadden ingehouden.
Doordat de aandacht in de tweede helft van de film steeds meer uitgaat naar een opbloeiende romance tussen Margo en Lincoln raken de hoofdkarakters (vooral Beale, de vader van Maisie) een beetje op een zijspoor. Acteur Steve Coogan zet Beale bovendien al niet zo sterk neer, waardoor dit personage niet eens blinkt voor het verzinkt.
je ergert je kapot
Julianne Moore zet als moeder Susanna wel een knappe acteerprestatie neer. Zwaar opgemaakt, labiel, op zoek naar zichzelf en zich geen raad wetend met haar rol als moeder. Je ergert je kapot aan haar (Zie je dochter nou toch eens staan!, denk je voortdurend), en dat is precies de bedoeling.
What Maisie Knew is wat je noemt een noodzakelijke film een film die hopelijk, ook al zijn er minpuntjes, puur vanwege de prangende thematiek een groot publiek zal trekken.
drama
What Maisie Knew
Regie: David Siegel en Scott McGehee.
Met: Julianne Moore, Steve Coogan e.a.
95 minuten, kijkwijzer 12 jaar.
In 21 bioscopen