Luister naar

Film: Er zijn helaas veel Maisies

Nieuws
In What Maisie Knew is een jong meisje de dupe van een vechtscheiding tussen haar ouders. Beiden nemen geen verantwoordelijkheid. Een verhaal dat helaas meer dan alleen fictie is.
Maurice Hoogendoorn Maurice Hoogendoorn
vrijdag 25 oktober 2013 om 11:19
Film: Er zijn helaas veel Maisies
Film: Er zijn helaas veel Maisies

Gedeelde voogdij, vandaag is het helaas een bekend begrip. Dat was ruim honderd jaar geleden anders, toen de negentiende-eeuwse Amerikaanse schrijver Henry James over dit thema de roman What Maisie Knew (1897) schreef. James schetste een onverantwoordelijke vader en moeder die hun kind verwaarlozen. Regisseurs Scott McGehee en David Siegel zagen hoe actueel James roman tegenwoordig is en maakten er een moderne vertolking van: het Londen van 1890 werd New York in 2012.

De film begint met een vechtscheiding. Moeder Susanna (gespeeld door Julianne Moore), een rockster in midlifecrisis wier carrière vooral vergane glorie is, en vader Beale gesjeesde zakenman, workaholic denken nogal naïef (net als zo veel ouders in het echte leven) dat hun dochtertje Maisie niets van hun ruzies meekrijgt. Natuurlijk heeft zij veel meer door dan haar ouders denken.

rechtbank

Op een gegeven moment bereikt de scheiding de rechtbank, waar de voogdij wordt bevochten. Susanna en Beale proberen hun ruzies niet eens meer te verbergen. Sterker nog, regelmatig betrekken ze Maisie in hun gevecht (Je vader is een klootzak.) Maisie gaat uiteindelijk naar haar vader, die zijn leven nog iets beter op orde lijkt te hebben dan haar moeder.

Vanaf dat moment begint de plot van de film sterker af te wijken van James verhaal en extreme vormen aan te nemen. Beale en Susanna trouwen binnen no time met een ander; Beale met oppasmeisje Margo, Susanna met een vriend uit de rockwereld, Lincoln. Schrijnend genoeg zorgen de nieuwe huwelijken er niet voor dat Maisie in rustiger en liefdevoller vaarwater terechtkomt. Haar ouders zijn vooral met een ander getrouwd om die voor hun kind te kunnen laten zorgen, zodat zij voor zichzelf kunnen blijven leven.

bizarder vormen

Maisie wordt ondertussen van hot naar her gesleept. Nergens is ze echt welkom, ze voelt zich tot last. De makers van de film verdienen lof voor het feit dat ze deze problematiek die inmiddels veel voorkomt aandacht hebben gegeven. Wel is het jammer dat de situatie naarmate de film vordert alsmaar bizarder vormen aanneemt; Maisies verhaal (en dat van veel andere kinderen) was geloofwaardiger en krachtiger overgekomen als de regisseurs zich wat het uitdijende plot betreft hadden ingehouden.

Doordat de aandacht in de tweede helft van de film steeds meer uitgaat naar een opbloeiende romance tussen Margo en Lincoln raken de hoofdkarakters (vooral Beale, de vader van Maisie) een beetje op een zijspoor. Acteur Steve Coogan zet Beale bovendien al niet zo sterk neer, waardoor dit personage niet eens blinkt voor het verzinkt.

je ergert je kapot

Julianne Moore zet als moeder Susanna wel een knappe acteerprestatie neer. Zwaar opgemaakt, labiel, op zoek naar zichzelf en zich geen raad wetend met haar rol als moeder. Je ergert je kapot aan haar (Zie je dochter nou toch eens staan!, denk je voortdurend), en dat is precies de bedoeling.

What Maisie Knew is wat je noemt een noodzakelijke film een film die hopelijk, ook al zijn er minpuntjes, puur vanwege de prangende thematiek een groot publiek zal trekken.


drama

What Maisie Knew

Regie: David Siegel en Scott McGehee.

Met: Julianne Moore, Steve Coogan e.a.

95 minuten, kijkwijzer 12 jaar.

In 21 bioscopen

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Chris McCandless in de film Into The Wild (2007)

Deze bus trok velen 'into the wild'. Nu staat hij in een museum. Waarom?

Het was een van de bekendste pelgrimages van deze tijd: een levensgevaarlijke wandeling naar de bus uit ‘Into the Wild’. Nu staat het kapotte, roestige voertuig in een museum. Hoe werd het zo’n icoon?

A Hidden Life volgt de katholieke Oostenrijkse boer Franz Jägerstätter. Samen met de andere dorpsbewoners wordt hij opgeroepen voor het leger.

Deze podcasts, films en tentoonstellingen zijn de moeite waard tijdens de Stille Week

Verstilde beelden, muziek die ruimte schept, films die offers tastbaar maken, gesprekken die de ziel raken... Wat kun je luisteren, zien en beleven in de aanloop naar Pasen?

Marina Abramovic, Four Crosses: The Evil (positive), 2019 (detail).

Kunstenaar Marina Abramovic deed een halve eeuw aan hardhandig zelfonderzoek en stelde haar pijn tentoon

Messen, bloed en een poort van licht. Met video’s, sculpturen en spannende performances opent het Stedelijk Museum dit weekend zijn deuren voor kunstenaar Marina Abramovic.

Nick Cave praat in het Theater am Tanzbrunnen in Keulen over zijn boek 'Geloof, Hoop en Ravage'.

Hoe een toornende, wilde God toch lief kan hebben. Nick Cave beschrijft het als geen ander

Rouw is een geschenk, vindt Nick Cave. Het is niet de bedoeling dat je over het verdriet om de dood van een geliefde heen komt. Maar die magneet kan ook kracht geven. Hoop en hunkering. Renaissance door ravage.

Afbeelding

Gerard Timmer stopt als NOS-directeur na aantijgingen

Gerard Timmer stapt op als algemeen directeur van de NOS. Hij heeft besloten te stoppen na aantijgingen dat hij niets zou hebben gedaan tegen misstanden in zijn tijd als directeur van BNNVARA.

Door haar nieuwe show leer je cabaretière Claudia de Breij een stuk beter kennen.

Claudia de Breij zet aan het denken met voorstelling over buitenbeentjes en paradijsvogels

In haar nieuwe show schetst cabaretière Claudia de Breij zichzelf als fabriek, dealer en junkie tegelijk. Haar drug? Adrenaline. Maar diep vanbinnen is ze een introvert en wilde ze vroeger nooit afwijken van de rest.