Grenzen voorbij
Succes op basis van vele tientallen embryo’s die ‘uit elkaar zijn gehaald’ en geanalyseerd. Dat is in een korte zin al wat er wringt aan de medische doorbraak waarover het blad Nature afgelopen week publiceerde. Het bleek mogelijk, via het repareren van een defect deel van het DNA van een menselijk embryo, een erfelijke hartafwijking te voorkomen.
Het is een techniek met een grote belofte. Want er zijn ruim tienduizend erfelijke aandoeningen die door maar één gen worden veroorzaakt. Miljoenen mensen hebben met deze aandoeningen te kampen, benadrukken de wetenschappers. De behandelingen die er nu zijn, lossen de genetische oorzaak van de afwijking niet op. Deze nieuwe techniek belooft dat wel te doen.
Er is niets verkeerds aan operaties aan een ongeboren kind waarbij een hartprobleem is geconstateerd. Of dat nu met een scalpel plaatsvindt of via het injecteren van een gerepareerd gen in een vroeg stadium, maakt geen principieel verschil. Het genezen van mensen is immers de roeping van artsen en het verder ontwikkelen van verfijnde technieken is een afgeleide daarvan.
Maar de hele wereld zou verontwaardigd reageren wanneer foetussen van zes of acht maanden oud zouden worden ‘geoogst’ om een nieuwe operatietechniek op te testen. Toch is dat precies wat er met tientallen menselijke embryo’s in hun eerste ontwikkelingsstadium is gebeurd. Bovendien zijn speciaal daarvoor bij elkaar ruim honderd klonen en via reageerbuisbevruchting verkregen embryo’s ‘geproduceerd’, zoals de wetenschappers het omschrijven. Niet alleen is met deze techniek een medische grens doorbroken; hier zijn ook ethische grenzen gepasseerd.
Het ongemakkelijke gevoel dat deze ontwikkeling oproept, komt ook door de enorme snelheid van de ontwikkelingen van nieuwe genetische technieken. Ethische rapporten en beleidsstukken die gebaseerd zijn op een of twee jaar aan onderzoek en discussies, als dat van Amerikaanse vereniging voor menselijke genetica (ASHG), zijn al verouderd bij publicatie. Wetgeving wordt omzeild door internationale samenwerking of concurrentie, waarbij een land als China al een grote rol heeft gespeeld. Menselijk leven in zijn prilste vorm wordt met technische namen van zijn wezenlijke karakter ontdaan. Voor God als Schepper is in dit soort studies geen plaats.
Dat is het diepe gemis tussen al die ingewikkelde medische termen en technieken: het respect voor de mens als een unieke schepping, een kunstwerk met auteursrecht. Een wetenschap die het zicht daarop is verloren, kent en erkent uiteindelijk geen grenzen.
de mening van het Nederlands Dagblad