Ik hoop altijd maar dat het bij mij gezellig is. Vooral in de winter. Dat mensen graag langskomen, inclusief de Frensjes, en een ontspannen tijd beleven, natuurlijk rijkelijk voorzien van eten en drinken. Toen de Frensjes klein waren, was er een vriendje waar ze niet wilden spelen, want het was daar niet gezellig. Kregen ze daar geen limonade en snoepjes soms? Jawel, dat was allemaal in orde, maar erheen gingen ze niet. Ik heb lang gepeinsd waaraan dat nou kon liggen. Was de moeder of de vader soms niet aardig? Gezellig zijn is ingewikkelder dan je denkt misschien. En we zijn het ook nog eens …