16 januari 2019 om 03:00
Luister naar

Cocky Drost: Diversiteit in de top

‘Nog steeds te weinig vrouwen in top bedrijfsleven’, kopte de NOS onlangs voor de zoveelste keer. Dit soort berichten maakt mij altijd wat mismoedig. Per se meer vrouwen in de top willen proppen om aan een of ander quotum te voldoen. Want: men wil meer diversiteit. Maar volgens mij bereik je dat niet door meer vrouwen in de top te willen. Want wat is die ­‘diversiteit’ eigenlijk? Is er sprake van diversiteit als je evenveel mannen als vrouwen en hetero – als homoseksuelen hebt, liefst allemaal gehuld in verschillende huidtypes?

Een tijdje terug luisterde ik naar de Amerikaanse antropoloog en bioloog Helen Fisher. Zij vertelde dat je, biologisch gezien, vier persoonlijkheidstypes kunt onderscheiden:

1. Het dopaminetype. Houdt van kicks, is spontaan, impulsief, niet zo goed in het maken en nakomen van afspraken, leeft vooral in het moment, is verslavingsgevoelig, leuk gezelschap op feestjes.

2. Het serotoninetype. Denkt vooral zwart-wit, is gedisciplineerd en gestructureerd, houdt van regels en houdt zich aan afspraken. Ziet eerder beren op de weg dan mogelijkheden.

3. Het testosterontype. Een leider, is overtuigend, soms wat dominant. Doelgericht en ambitieus, heeft een sterk karakter, kan soms over anderen heen walsen.

4. Het oestrogeen-/oxytocinetype. Is empathisch, gevoelig en sociaal. Houdt rekening met anderen, zorgt graag of vindt het op z’n minst een vanzelfsprekende plicht.

Ik ben bang dat, wanneer je geforceerd meer vrouwen in welke top dan ook stopt, je vooral het testosterontype aantrekt. Want die persoonlijkheidstypes gedijen het beste in de top, die dus nog steeds vooral uit mannen bestaat.

Het testosterontype is trouwens niet per se een man en er zijn zat mannen die zich in het oestrogeentype zullen herkennen. Bovendien heeft iedereen van elk type wel wat. Maar wellicht zul je je in één type het meest herkennen.

Persoonlijk vind ik het fascinerend dat er net zoveel verschillende soorten mensen zijn als er mensen op de wereld rondlopen. We hebben allemaal onze kwaliteiten en eigenaardigheden, dat zit totaal niet vast aan je geslacht, ras of geaardheid.

Diversiteit in de top gaat volgens mij over iets heel anders dan ras, geaardheid of geslacht. Volgens mij betekent diversiteit in de top juist dat je allerlei verschillende persoonlijkheidstypes hebt. Bijvoorbeeld wat meer oestrogeen-/oxy­tocinetypes in de top. En wat meer testosterontypes in de uitvoerende zorg. Dat zou nog eens diversiteit opleveren. Ras, geslacht en geaardheid zouden daarbij geen enkele rol moeten spelen.

Maar dat vraagt wel om een andere manier van kijken. Voorbij de buitenkant, naar de binnenkant. Dat brengt pas diversiteit in de samenleving.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
.

Ik had nooit eerder een man horen zeggen dat hij feminist is

'Ik was zélf in het stereotype getrapt van de brutale meid die haar neus ophaalt voor alles wat mannen in machtsposities zeggen', schrijft Lysanne van de Kamp. En dat terwijl ze zich altijd zo ergerde aan dat stereotype.

Feniks de la Fosse

'Zijn ex regeert ons huishouden, ik kan er niet meer tegen.' Hoe kan dit worden opgelost?

‘Ik heb het nodig dat je me geruststelt’, zegt een vrouw tegen haar partner in de praktijk van relatiecoach Feniks de la Fosse tegen. ‘Ik ben gewoon onzeker en heb het nodig om te horen dat ik nummer één ben.’

Wim Dekker is lector informele netwerken en laatmoderniteit aan de Christelijke Hogeschool Ede.

Het gepest van Wilders mag niet gewoon zijn. Timmermans heeft hulp van andere Kamerleden nodig

Wim Dekker hoopt dat het fatsoenlijke deel van de Kamer niet in debat gaat over wat fatsoen is, maar soeverein afstand neemt van onfatsoen. En hij vraagt om gebed voor Frans Timmermans.

Zo sensationeel is dat boek van David de Vos niet, al suggereert hij het graag

Evangelisch prediker David de Vos prijst zijn verhaal aan als ‘het meest gedurfde en ongefilterde boek over de christelijke wereld dat je gaat lezen’. Verkooppraat, volgens Reina Wiskerke.

Kelly Keasberry is theoloog en pastoraal medewerker bij ziekenhuis AZ Monica in Deurne en Antwerpen.

Ambtenaren, managers, artsen of docenten: grijp eens wat vaker naar de gieter

Voor mij als ziekenhuispastor was het uitsterfbeleid niet om aan te zien, schrijft Kelly Keasberry. Na werktijd besloot ik tot een reddingsoperatie. Gewapend met een gietertje, een schaar en een emmer van de schoonmaker.

Anita Zeldenrust is ouder van een gezinshuis voor kinderen die (soms tijdelijk) niet thuis kunnen wonen.

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten verstommen, gaat je binnenwereld aan de gang

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten zijn verstomd, gaat je binnenwereld aan de gang. Het is mij lang gelukt dat uit de weg te gaan, schrijft Anita Zeldenrust. Drukte is een statussymbool.

nd

In Amsterdam zit een witte duif klem. Hoe kan ik de vogel nog redden? Klimmend, via de regenpijp?

Wat doe je als je ziet dat er een vogel verstrikt is geraakt in een net? Op één-hoog? Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Maar er is toch hoop.

George Harinck is rector magnificus aan de Theologische Universiteit Utrecht.

Laat kinderen weer sleutelteksten uit de Bijbel, de geschiedenis en de literatuur uit het hoofd leren

Het is ronduit zonde dat we tegenwoordig bijna niets meer uit ons hoofd leren. Want wat je niet bezit, kun je jezelf niet herinneren. Zorg daarom voor een goed gevulde binnenkamer, stelt George Harinck.

Hans Werkman

Bezwijkt in christelijke gedichten de poëzie 'onder de last van de boodschap'?

Lieddichter Ad de Besten was een meelevend christen, maar christelijke poëzie, moest dat zonodig? Hij las het werk van enkele christelijke dichters en constateerde dat dit wantrouwen geen nieuw voedsel heeft gevonden.