2 oktober 2019 om 03:00
Luister naar

Column: Pia Dijkstra zit in de allergiezone van Reina Wiskerke

Het is er weer, die drang. Een verlangen naar sneeuw. En dat Pia Dijkstra dan voorbij komt lopen en dat ik haar met sneeuwballen kan bekogelen.

Deze keer is de aanleiding een rapport over euthanasie bij ‘ongeneeslijk zieke kinderen die ondraaglijk lijden’ (onder de twaalf jaar), wat momenteel niet mag. Een ernstig thema. Te ernstig om je zomaar te laten ompraten door Nieuwsuur. Toen het journalistieke programma erover berichtte, liet het zich zien als een promotiecampagne voor de optie van euthanasie bij jonge kinderen. Presentator Saïda Maggé deed mij even denken aan Yvon Jaspers, toen die nog interviews deed op filmpjes van ForFarmers: de rol van aangever (‘Ik denk dat veel mensen thuis denken: hoe kan dat nou, euthanasie is niet mogelijk, maar versterven wel …’), met als enige doel de deskundige aan tafel nog beter zijn zegje te laten doen. Ik dacht ook een moment aan Sander Schimmelpenninck, hoofdredacteur van Quote en columnist bij de Volkskrant, die als interviewer optreedt in de ABN-Amro-campagne De Strijd om Duurzaamheid – wat moet een journalist daar?

Maar goed, Pia Dijkstra dus. Toen SGP’er Kees van der Staaij zijn bezorgdheid uitte over het ‘pleidooi voor kindereuthanasie’, reageerde zij op Twitter met: ‘En meteen heeft Kees van der Staaij zijn oordeel al klaar. Vier jaar lang deden de kinderartsen onderzoek. Kwamen tot een afgewogen oordeel. Serieuze zorgen van artsen en ouders verdienen serieuze bespreking. Dat is wat mensen terecht van politici verwachten.’

Nah-nah-nah-nah-naah … Wat een reactie. En dat terwijl Pia Dijkstra bepaald niet onderdoet voor Kees van der Staaij, waar het gaat om zekerheid van het eigen gelijk. Alsof zij niet meteen hetzelfde zou doen in omgekeerde richting.

De D66-politica zit duidelijk in mijn allergiezone. Hoe dat precies komt? Er kan veel meespelen: misschien lijkt ze op een schooljuf aan wie ik vroeger een hekel had – als dat zo is, ben ik vergeten wie die schooljuf was.

Of zijn het Dijkstra’s standpunten? Vast ook. Ze ijvert voor een zich uitbreidend euthanasiepakket, waarin de medische sector moet voorzien, zelfs als het niet om zieke mensen gaat. Ik kijk niet uit naar de maatschappelijke gevolgen van dit euthanasiepakket. Maar ik denk dat het ook haar uitstraling als ­politicus is. Ik zie in Pia Dijkstra de ijzeren overtuiging dat haar grensverleggende agenda boven alle twijfel verheven is, en dat vind ik eng. Op het glibberige grensvlak van leven, lijden en dood is namelijk geen enkele positie boven alle twijfel verheven – of je nu tegen of voor euthanasie bent. Pia Dijkstra combineert haar air van zekerheid ook nog eens met een houding van morele superioriteit. In mijn beleving dan hè, want – zoals gezegd – hierin kan best meespelen dat ik het zelden met haar eens ben.

Een mens moet zijn beleving bij een medemens altijd wantrouwen. Pia Dijkstra is tenslotte ook gewoon een schepsel van God – ik heb tegenover de Schepper net zo weinig in te brengen als zij. En ik moet mijn naaste liefhebben, hoor ik in de kerk. Vandaar de sneeuwballen – die zijn dan hopelijk nog net acceptabel als agressiemiddel. <

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Wim Dekker is lector informele netwerken en laatmoderniteit aan de Christelijke Hogeschool Ede.

Het gepest van Wilders mag niet gewoon zijn. Timmermans heeft hulp van andere Kamerleden nodig

Wim Dekker hoopt dat het fatsoenlijke deel van de Kamer niet in debat gaat over wat fatsoen is, maar soeverein afstand neemt van onfatsoen. En hij vraagt om gebed voor Frans Timmermans.

Zo sensationeel is dat boek van David de Vos niet, al suggereert hij het graag

Evangelisch prediker David de Vos prijst zijn verhaal aan als ‘het meest gedurfde en ongefilterde boek over de christelijke wereld dat je gaat lezen’. Verkooppraat, volgens Reina Wiskerke.

Kelly Keasberry is theoloog en pastoraal medewerker bij ziekenhuis AZ Monica in Deurne en Antwerpen.

Ambtenaren, managers, artsen of docenten: grijp eens wat vaker naar de gieter

Voor mij als ziekenhuispastor was het uitsterfbeleid niet om aan te zien, schrijft Kelly Keasberry. Na werktijd besloot ik tot een reddingsoperatie. Gewapend met een gietertje, een schaar en een emmer van de schoonmaker.

Anita Zeldenrust is ouder van een gezinshuis voor kinderen die (soms tijdelijk) niet thuis kunnen wonen.

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten verstommen, gaat je binnenwereld aan de gang

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten zijn verstomd, gaat je binnenwereld aan de gang. Het is mij lang gelukt dat uit de weg te gaan, schrijft Anita Zeldenrust. Drukte is een statussymbool.

nd

In Amsterdam zit een witte duif klem. Hoe kan ik de vogel nog redden? Klimmend, via de regenpijp?

Wat doe je als je ziet dat er een vogel verstrikt is geraakt in een net? Op één-hoog? Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Maar er is toch hoop.

George Harinck is rector magnificus aan de Theologische Universiteit Utrecht.

Laat kinderen weer sleutelteksten uit de Bijbel, de geschiedenis en de literatuur uit het hoofd leren

Het is ronduit zonde dat we tegenwoordig bijna niets meer uit ons hoofd leren. Want wat je niet bezit, kun je jezelf niet herinneren. Zorg daarom voor een goed gevulde binnenkamer, stelt George Harinck.

Hans Werkman

Bezwijkt in christelijke gedichten de poëzie 'onder de last van de boodschap'?

Lieddichter Ad de Besten was een meelevend christen, maar christelijke poëzie, moest dat zonodig? Hij las het werk van enkele christelijke dichters en constateerde dat dit wantrouwen geen nieuw voedsel heeft gevonden.

Bart Jan Spruyt is historicus en docent kerkgeschiedenis aan het Hersteld Hervormd Seminarium.

Nederlandse benadering van mensen met twijfels over hun gender wordt steeds meer bekritiseerd

Het beleid om jonge mensen met genderdysforie met puberteitsblokkers te behandelen, wordt in steeds meer landen herzien, ziet Bart Jan Spruyt. Hij betreurt dat die kentering bij Nederlandse politici niet doordringt.

beeld nd

Hoe maak je van duurzaam leven een vrolijke worsteling? We kunnen leren van Psalm 119

Duurzaam leven voelt soms als gerommel in de marge, ervaart Alexander Bosma. Het is makkelijk om het dan maar te laten, terwijl je ervan overtuigd bent dat het moet. Hoe maak je er toch een vrolijke worsteling van?