Op zoek naar vlaggen op de dag van de Nationale Indiëherdenking
In Rumah Kita in Wageningen ruikt het om van te watertanden. Rumah Kita is een sfeervol verzorgingstehuis voor de Indische en Molukse gemeenschap. De mensen hier boffen maar, met geregeld een blauwe hap, zoals de Indische rijsttafel in het leger heet. De verleiding is groot om ergens een personeelsjasje van een kapstok te pakken en incognito aan te schuiven voor de dampende gamellen vol saté en rijst.
In de tuin van Rumah Kita zitten Laurens (81) en Willemijn (85) naast elkaar in de zon. Ze kijken tevreden naar de kransen en de bloemen bij het Indiëmonument. ‘Ik heb hier weleens de Nederlandse vlag gehesen’, zegt Laurens peinzend.
‘Dat was een hele eer! Ik ervaar dit als een mooie, belangrijke dag.’ Vanmorgen klonken hier weer het Wilhelmus en het trompetsignaal. De burgemeester was er. De driekleur wappert. Het is één van de welgeteld vijf Nederlandse vlaggen die ik op 15 augustus, de dag van de Nationale Indiëherdenking, wist te vinden, na twee uur zoeken in het grensgebied van Utrecht en Gelderland.