Nu het ochtend wordt vragen wij ons af: waar is het licht na deze eindeloze nacht?
Het verlies dat we meedragen, het pad door de zee dat ons nog wacht.
We zijn in de buik van het beest geweest.
En weten nu dat rust niet altijd vrede is,
en we weten dat als jij zegt dat iets gewoon echt waar is dat nog niet wil zeggen dat het ook rechtvaardig is.
Toch is de ochtend hier, het is ons gelukt,
op de één of andere manier.
Op één of andere manier hebben we het uitgezeten en zien een land dat niet stuk is
maar gewoon nog niet klaar.
Wij, erfgenamen van een land en een tijd waar een mager zwart meisje, haar voorouders nog in slavernij,
opgevoed door een moeder alleen, mag dromen de president te zijn
en zij reciteert nu voor de president een gedicht.
En ja we zijn niet glad en we zijn niet volmaakt,
maar perfecti..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
