Welke (nieuwe) podcasts zijn het luisteren waard? Vandaag: Holy Hits
Sinds mei dit jaar is er ook een gelijknamige podcast, waarin er meer dan op de radio tijd is om de diepte in te gaan rond christelijke muziek. Ten Klooster wordt bijgestaan door haar twee vaste gasten, Bert Bos (bassist van de band Trinity) en zanger Matthijn Buwalda. Leuk, want Bos en Buwalda weten veel van muziek en kennen de (christelijke) muziekwereld ook nog eens van binnenuit. Ze vertellen daarbij eerlijke verhalen. Zo loopt Bos niet weg voor het toch enigszins mislukte voornemen van Trinity om mainstream door te breken en doet Buwalda uit de doeken dat hij in een song oorspronkelijk een scheldwoord had zitten, maar deze op het laatste moment - met het oog op zijn publiek - toch sneuvelde.
Holy Hits is overigens niet vanaf de eerste minuut een soepel lopende machine, maar dat is ook wel weer charmant. Als een geluidseffect (bijvoorbeeld bij de overgang naar een ander onderwerp) niet werkt, wordt daar om gelachen en in de volgende aflevering hoor je een ander effect. Wel begint de eerste aflevering direct erg melig, waardoor je je als luisteraar een beetje buitengesloten voelt. Even doorbijten, dan wordt snel duidelijk dat alle drie echt wel wat te melden hebben.
Mag ik jullie 'Holy Hits de podcast' aanbevelen van @MartineTenK @matthijnbuwalda en Bert Bos? Voor mij inmiddels een vast, vermakelijk half uurtje in het weekend en heb er al een hoop toffe muziek door leren kennen. 🎧https://t.co/9vnHy7sjR8
— David Boogerd (@David_Boogerd) July 18, 2020
Zo wordt Holy Hits met de aflevering meer de moeite waard. Begin dus gerust met een latere aflevering, gebaseerd op een onderwerp dat aanspreekt. De vijfde aflevering gaat bijvoorbeeld over samenwerkingen tussen christelijke artiesten en muzikanten die niet (expliciet) gelovig zijn. Zo leerde ik bijvoorbeeld dat er op een plaat van de Canadese worshipmastodont Brian Doerksen werd meegezongen door Joseph Williams, een van de zangers van TOTO. Buwalda merkt op dat, zodra Williams begint te zingen, de muzikanten van Doerksen zich als TOTO gaan gedragen. Dat hoort hij dan weer.
Vooral de wisselwerking tussen Buwalda en Ten Klooster is interessant. De presentatrice is niet bang om af en toe een steen in de vijver te gooien, bijvoorbeeld door een song van Buwalda te laten horen in een boeiende aflevering over man-vrouwverhoudingen, waarin Buwalda zingt over een vrouw die de toiletten schrobt en een man met een succesvolle carrière. Wel erg clichématig, Matthijn, prikt Ten Klooster. Buwalda geeft niet toe. Hij schrijft over wat hij in zijn omgeving ziet, en dat gaat hij niet aanpassen om maar progressief over te komen. Tegelijk veranderen de drie niet zelden van mening. Verfrissend, in een tijd waarin de eigen mening een loopgraaf is en je laten overtuigen door een ander als teken van zwakte wordt gezien. Van groot belang is overigens de aflevering met Filemon Peroti over racisme in de muziekwereld. Peroti zorgt voor een verbindend en genuanceerd geluid, en dat is broodnodig.
Met een ruim half uur duren de afleveringen niet zo lang, zeker voor een podcast niet. Dat maakt het behapbaar en eenvoudig te verteren. Maar: een beetje podcastluisteraar schrikt niet van een uur luistertijd en soms voelt het bij Holy Hits of een onderwerp nog niet ‘af´ is.
Mijn oproep aan Ten Klooster, Buwalda en Bos luidt: schroef die opnametijd gerust op. Ik zal - beloofd - niet afhaken.
Holy Hits
Afleveringen duren meestal een ruim half uur. De podcast is een productie van de EO en NPO Radio 2.