30 mei 2020 om 03:00
Luister naar

Ik wil me niet voortijdig laten meeslepen door één theorie

Eerlijk zeggen: wast u uw handen nog altijd twintig seconden? Aan alle zijden? Op alle momenten dat het nodig is volgens de anticorona-instructies? Ik betrap mij op verval van oplettendheid. Dan zwaai ik wat met mijn handen onder de waterstraal, om pas tijdens het afdrogen te bedenken: wat heb ik zojuist eigenlijk staan doen?

Goede voornemens verslonzen. De anderhalve meter afstand tussen mensen, wat in winkels toch al niet goed lukte, wordt hier en daar ronduit een farce. De gulle inzet van winkelbedrijven verschraalt. Maakte Albert Heijn goede sier door winkelwagentjes na gebruik schoon te maken, deze week trof ik bij een AH-vestiging een andere situatie aan. Klanten moesten het voortaan zelf doen. ‘De hygiëne is nu klantverantwoordelijkheid’, verklaarde een medewerker.

Recalcitrantie hecht zich vast. Zelfs de voorzitter van de veiligheidsregio Limburg-Zuid, Annemarie Penn-te Strake, gedroeg zich maandag als een stampvoetend kind. Penn, burgemeester van Maastricht, gelastte voor Radio 1 het openen van de Belgische grens, met zinnen als: ‘We zijn het een beetje zat.’ Het zou onderhand ‘te gortig’ zijn dat ‘mensen niet kunnen samenleven die bij elkaar horen’. Ze mag zoiets wensen – al waren haar argumenten eerder van toepassing op het deurbeleid van verpleeghuizen. Maar dat ze het als een vakbondsleider opeiste, overviel mij nogal.

Het ‘testbeleid’ en het ‘mondkapje’ hebben plaatsgemaakt voor de ‘aerosol’ in alle discussies. Er gaat de sprake vanuit dat je als burger positie moet kiezen. Ik doe mijn best. Ik begrijp dat de theorie is dat mensen elkaar via kleine aerosolen – stof- en vloeistofdeeltjes die lang in de lucht blijven zweven – kunnen besmetten, op een flinke afstand. Het risico zou groter worden als mensen zingen of schreeuwen, maar een slecht geventileerde ruimte kan al fataal zijn. Opiniepeiler en sociaal geograaf Maurice de Hond bijt zich hierin vast. Hij ziet in die zwevende deeltjes zelfs de belangrijkste besmettingsbron. En daarom zou alles moeten draaien om een goede ventilatie en een ideale luchtvochtigheid. Anderhalve meter afstand houden, wat het RIVM aanbeveelt, vindt hij onzinnig, zeker buiten. Het RIVM ziet daarentegen nog geen bewijs dat de kleine zwevende aerosolen een bijdrage leveren aan de verspreiding van het coronavirus: besmetting vindt volgens het RIVM voornamelijk direct plaats, binnen een afstand van 1,5 meter, via de minder kleine druppeltjes.


Ab Osterhaus en Maurice de Hond praten bij Op1 over aerosolen. - beeld op1

‘Voortaan moet de klant zelf het wagentje reinigen.’

Ik ben door deze discussie toch geneigd méér te letten op betrouwbare ventilatie binnen, vanwege de aerosolen, dan op ‘afstand houden’ buiten. Maar voor mij is het soms ook maar net wat ik het laatst heb gehoord of gelezen natuurlijk. Ik wil me niet voortijdig laten meeslepen door één theorie. Beter dus maar om verschillende opties aan te houden, zolang de wetenschap nog zo veel vragen openlaat. Dat wil zeggen: de veiligheidsadviezen van het RIVM volgen én lekker wel rekening houden met aerosolen als mogelijke besmettingsbron.

Dat gaat verrassend goed samen. Je ziet het terug bij de werkgroep van experts die voor de Protestantse Kerk lijnen heeft getrokken voor veilige kerkdiensten. De experts maken hun eigen afwegingen, zonder adviezen van het RIVM te bruuskeren. Verfrissend. Het is er inmiddels de tijd voor. <

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Wim Dekker is lector informele netwerken en laatmoderniteit aan de Christelijke Hogeschool Ede.

Het gepest van Wilders mag niet gewoon zijn. Timmermans heeft hulp van andere Kamerleden nodig

Wim Dekker hoopt dat het fatsoenlijke deel van de Kamer niet in debat gaat over wat fatsoen is, maar soeverein afstand neemt van onfatsoen. En hij vraagt om gebed voor Frans Timmermans.

Zo sensationeel is dat boek van David de Vos niet, al suggereert hij het graag

Evangelisch prediker David de Vos prijst zijn verhaal aan als ‘het meest gedurfde en ongefilterde boek over de christelijke wereld dat je gaat lezen’. Verkooppraat, volgens Reina Wiskerke.

Kelly Keasberry is theoloog en pastoraal medewerker bij ziekenhuis AZ Monica in Deurne en Antwerpen.

Ambtenaren, managers, artsen of docenten: grijp eens wat vaker naar de gieter

Voor mij als ziekenhuispastor was het uitsterfbeleid niet om aan te zien, schrijft Kelly Keasberry. Na werktijd besloot ik tot een reddingsoperatie. Gewapend met een gietertje, een schaar en een emmer van de schoonmaker.

Anita Zeldenrust is ouder van een gezinshuis voor kinderen die (soms tijdelijk) niet thuis kunnen wonen.

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten verstommen, gaat je binnenwereld aan de gang

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten zijn verstomd, gaat je binnenwereld aan de gang. Het is mij lang gelukt dat uit de weg te gaan, schrijft Anita Zeldenrust. Drukte is een statussymbool.

nd

In Amsterdam zit een witte duif klem. Hoe kan ik de vogel nog redden? Klimmend, via de regenpijp?

Wat doe je als je ziet dat er een vogel verstrikt is geraakt in een net? Op één-hoog? Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Maar er is toch hoop.

George Harinck is rector magnificus aan de Theologische Universiteit Utrecht.

Laat kinderen weer sleutelteksten uit de Bijbel, de geschiedenis en de literatuur uit het hoofd leren

Het is ronduit zonde dat we tegenwoordig bijna niets meer uit ons hoofd leren. Want wat je niet bezit, kun je jezelf niet herinneren. Zorg daarom voor een goed gevulde binnenkamer, stelt George Harinck.

Hans Werkman

Bezwijkt in christelijke gedichten de poëzie 'onder de last van de boodschap'?

Lieddichter Ad de Besten was een meelevend christen, maar christelijke poëzie, moest dat zonodig? Hij las het werk van enkele christelijke dichters en constateerde dat dit wantrouwen geen nieuw voedsel heeft gevonden.

Bart Jan Spruyt is historicus en docent kerkgeschiedenis aan het Hersteld Hervormd Seminarium.

Nederlandse benadering van mensen met twijfels over hun gender wordt steeds meer bekritiseerd

Het beleid om jonge mensen met genderdysforie met puberteitsblokkers te behandelen, wordt in steeds meer landen herzien, ziet Bart Jan Spruyt. Hij betreurt dat die kentering bij Nederlandse politici niet doordringt.

beeld nd

Hoe maak je van duurzaam leven een vrolijke worsteling? We kunnen leren van Psalm 119

Duurzaam leven voelt soms als gerommel in de marge, ervaart Alexander Bosma. Het is makkelijk om het dan maar te laten, terwijl je ervan overtuigd bent dat het moet. Hoe maak je er toch een vrolijke worsteling van?