Luister naar

Gematigde Republikein gezocht

Opinie
Het speelveld voor zijn herverkiezing als president van de Verenigde Staten lijkt ideaal voor Donald Trump. Al kan een gematigde Republikein het hem echt moeilijk maken. Als die er was.
dinsdag 7 januari 2020 om 22:00
Donald en Melania Trump. De enige manier om Trump uit het Witte Huis te houden in november is dat de Republikeinen snel met een goede, gemiddelde kandidaat komen.
Donald en Melania Trump. De enige manier om Trump uit het Witte Huis te houden in november is dat de Republikeinen snel met een goede, gemiddelde kandidaat komen. beeld SAUL LOEB / AFP

Vier jaar geleden werd hij al geholpen door de kandidatuur van Hillary Clinton en de opstelling van de Amerikaanse en internationale media, maar nu zijn het verdeelde huis van de Democratische partij en de ruk naar links zijn ticket naar de overwinning. Een kansloze impeachmentprocedure is de kers op de verkiezingstaart. Het is nu aan de Republikeinen om Trump uit het Witte Huis te houden.

Onlangs las ik The Economis t van 15 oktober 2012. We zitten dan midden in de race voor het presidentschap van november 2012: Barack Obama (Democraten) versus Mitt Romney (Republikeinen). In deze oude editie staat dat de cultureel conservatieve Amerikaanse onderklasse (working class, blue-collar) teleurgesteld is in Obama, omdat zíjn hoop niet hún vervulling van hún noden is. Ook zien ze niks in Romney, die hen doet denken aan de baas die hun fabriek net gesloten heeft, waardoor ze werkloos zijn geworden. Het sentiment is dat het establishment in Washington dat bezig is met milieu, immigratie en verre oorlogen, niet begrijpt dat zij, de echte Amerikanen, een ander probleem hebben. Veel kiezers blijven thuis. De Democraten, maar zeker ook de Republikeinen hadden dit kunnen weten door met de mensen in de MidWest te praten, de kolenmijnen van Appalachia te bezoeken en de onderstroom in de samenleving te volgen. Dat hebben ze niet gedaan.

vlijmscherp

p>In 2008 schreven Nederlandse en Belgische sociologen (Houtman, Achterberg & Derks) het vlijmscherpe boek: Farewell to the Leftist Working Class. De kern van het boek is dat de voormalig linkse arbeidersklasse zich afgekeerd heeft van de traditionele linkse partijen en gevlucht is naar de rechtse populisten. De oude linkse (socialistische) partijen spraken over voor hun achterban minder relevante thema’s als windmolens, integratie en dierenbescherming. De rechtse populisten zetten tradities, eigen land en veiligheid voorop. Deze achterban wil weer houvast en overzicht.

Zie ook het boek van J.D. Vance, Hillbilly Elegy, over een familie aan de voet van de Appalachen (november 2016). De Democraten negeerden deze kant van de Amerikaanse samenleving. Maar juist ook de Republikeinen, die nu met Trump zitten opgescheept, hadden geen oog voor deze mensen. Ze waren meer bezig in Washington met Obama saboteren dan met eigen gedachtegoed en achterban. Losgezongen van hun hartland en geen oog voor wat ‘onderaan’ speelde. En toen er enkel kandidaten kwamen uit het establishment, kreeg Trump zijn doel: de Republikeinse elite. Daarna nam hij het als kandidaat op tegen Clinton. Zij verpersoonlijkte Washington in al haar vezels. De media, die vervolgens Trump afmaakten, hem niet wilden en daarmee op het schild hesen, deden de rest. Zijn supporters waren klaar met pleidooien voor duurzame energie, terwijl zij decennialang in kolenmijnen werkten en nu met stoflongen zonder baan weggezet werden. Dan is de afstand tussen Virginia, de Oostelijke Mijnstreek en oude Engelse industriewijken niet zo groot.

nog linkser

En nu, 2020, doen de Democraten precies wat ze niet moeten doen om Trump te verslaan. Hun enige thema lijkt ‘niet Trump’. Ze hebben meer dan twintig kandidaten; de ene nog linkser dan de ander en progressiever dan Obama ooit was. Het hele midden ligt braak en kan geoogst worden door Trump. Vier jaar geleden kon Trump wachten totdat zijn Republikeinse tegenkandidaten elkaar verslagen hadden. Nu wacht hij op het bloedbad bij de Democraten: moegestreden in de warming-up voordat de wedstrijd begonnen is.

Veel mensen willen eigenlijk niet op een linkse Democraat stemmen, maar voelen zich ook niet echt thuis bij Trump, die de Republikeinse partij heeft gegijzeld. De enige manier om Trump uit het Witte Huis te houden in november is dat de Republikeinen snel met een goede, gemiddelde kandidaat komen. Een kandidaat die oog heeft voor de noden van de mensen in de industriegebieden in de MidWest, die de modieuze salonsocialisten, de onder vuur liggende Biden en de te rijke Bloomberg van de Democraten wegvaagt. Een kandidaat, die gevoel heeft voor de belangrijke evangelische stroming binnen de Republikeinse partij en die een goede mix heeft van internationaal idealisme en nationaal realisme. Deze gematigde Republikein, waarbij verhaal-poppetje-toon moeten kloppen, kan het midden en rechts veroveren in de VS. Deze zal twijfelende Democraten en Republikeinen kunnen winnen en is ook voor ons een gewenste bondgenoot. 

- De auteur is werkzaam op het gebied van Public Affairs & Toezicht.

Dit is een opiniebijdrage. De mening van de auteur is niet per se het standpunt van de redactie. Wilt u reageren? Stuur dan een brief (maximaal 200 woorden) naar opinie@nd.nl
Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Bij christelijke organisaties lopen geloof en werk soms op een ongezonde manier door elkaar.

Werken bij christelijke organisatie valt soms tegen: zalvende woorden maar onrecht blijft bestaan

Het Nederlands Dagblad besteedde aandacht aan manipulatie, machtsmisbruik in de evangelische wereld. Maar het probleem speelt ook bij andere christelijke organisaties, schrijft Ineke Evink van vakorganisatie CGMV.

Mark Rutte, Geert Wilders en Sigrid Kaag. We hebben deze drie soorten politici nodig. Sterker, we zijn zélf van dit soort types en gedragen ons er naar.

We zijn saai, moralist en boos. En zo zijn ook onze politici. Daarom kunnen ze lastig samenwerken

Wij Nederlanders lijken op Rutte, Kaag en Wilders. Frank van den Heuvel laat zien hoe het karakter van iedere Nederlander bij een van deze drie politici past.

Stel dat ‘doe dit, tot Mijn gedachtenis’ al begint op het land? Dat is dus niet: onderwerp de grond aan een regime van uitputting, tot Mijn gedachtenis.

Avondmaal en eucharistie beginnen in de grond, waar het krioelt van torren en wormen

Jezus zegt niet: spuit gif op de vrucht en het blad en dood in het voorbijgaan alles er omheen, tot Mijn gedachtenis. Theoloog en boer in opleiding Elsa Eikema stelt prikkelende vragen bij ons avondmaal.

Afbeelding

Hoe het lijntje tussen de Nederlandse Gereformeerde Kerken en Israël hersteld kan worden

De Nederlandse Gereformeerde Kerken knipten het 'officiële lijntje' met Israël door, maar zoeken tegelijkertijd naar een manier om toch verbondenheid te tonen. Lieddichter Ria Borkent doet een voorstel.

Behandeling in de gesloten jeugdzorg heeft geen enkele kans van slagen zolang het aan echte nabijheid van hulpverleners ontbreekt.

Staatssecretaris Van Ooijen en Kamerleden, zet jullie boosheid over gesloten jeugdzorg om in actie

Hoe kan het dat staatssecretaris Van Ooijen (VWS) zegt dat de gesloten jeugdzorg misschien maar wat langer open moet blijven? Maak liever meer vaart om goede alternatieven te vinden, betoogt Margot Ende-van den Broek.

De Duitse bondskanselier Scholz staat onder druk: welke wapens gaat hij Oekraïne leveren?

Bondskanselier Scholtz kan een andere keus maken en zo een moreel belangrijke daad verrichten

Komende paasdagen vinden in Duitse steden vredesdemonstraties plaats. De leuze is: ‘Nooit weer oorlog is nú’. Want nú wordt besloten welke wapens Duitsland aan Oekraïne levert. Hans Ester legt uit hoe gevoelig dat ligt.