Alleengang in de politiek
Alle wrevel tussen SGP en ChristenUnie leek voorbij, een jaar geleden. Europarlementariërs van beide partijen waren voortaan samen welkom in de groep van Europese Conservatieven en Hervormers (ECR), beloofde fractieleider Martin Callanan op een zonnige zomerdag in deze krant. En SGPer Bas Belder onthulde dat de Britse conservatieven hem persoonlijk verontschuldigingen hadden aangeboden voor de wijze waarop de ECR hem in 2009 buiten de deur had gehouden vanwege de vrouwenblokkade van de SGP.
Terwijl de lijsttrekker van ChristenUnie/SGP, Peter van Dalen, zich destijds door conservatieven liet onthalen, restte de afgewezen Belder niets anders dan een eenzaam plekje onder het schamel dak van de ongeregelde groep Europa van Vrijheid en Democratie (EFD). Ontrouw!, klaagden SGPers; de ChristenUnie had volgens hen de Alleingang verkozen en overtrad de spelregel samen uit, samen thuis.
Enfin: het charmeoffensief van de Europese conservatieven opende vorig jaar de weg voor ChristenUnie en SGP om toch weer samen met één lijst en één programma naar Brussel te gaan. De gezamenlijke verkiezingscampagne droeg de belofte in zich dat gekozen kandidaten van beide partijen zich in het Europees Parlement bij één fractie zouden voegen. En natuurlijk zou dat de ECR worden.
Bijna 360.000 stemmen kreeg het hersteld verband van ChristenUnie/SGP: twee ruime zetels, zelfs genoeg om het CDA via lijstverbinding aan een restzetel te helpen. Een kleine maand later heeft Van Dalen zich conform plan bij de nieuwe ECR-fractie gevoegd, die inmiddels als derde in grootte de liberalen in het Europese Parlement overtroeft. Belder daarentegen was donderdag afwezig bij de start. En hoewel het partijbestuur van de SGP nog zegt te streven naar aansluiting bij de conservatieve fractie, bleef onduidelijk of Belder die wens gehoorzaamt. Het lijkt erop dat hij binnen de ECR minder ruimte zou krijgen om die dingen te doen waarvoor hij onder EFD-vleugels alle vrijheid had. En na vijftien jaar opereren als een kleine zelfstandige, heeft hij kennelijk geen trek in het lidmaatschap van een serieuze fractie die taken en portefeuilles verdeelt.
Belder brengt zijn partij in grote verlegenheid. Zijn dreigende solotoer is niet alleen gênant in het licht van alle verwijten die de SGP in 2009 richting de ChristenUnie en Peter van Dalen uitte; ze grenst ook aan kiezersbedrog. De SGP had Belder (67) beter vóór de verkiezingen met eervol pensioen kunnen sturen - de partij heeft talent en kennis genoeg in huis. Dat het partijbestuur hem nu alsnog zal vragen zijn plek op te geven, lijkt onwaarschijnlijk, want dan is de SGP haar zetel kwijt. Die vervalt dan aan ChristenUnie-kandidaat Stieneke van der Graaf (29), die op nummer vier met meer dan 23.000 stemmen ruimschoots de voorkeursdrempel haalde. Belder kreeg er meer (53.000), maar zetelt toch (al vijftien jaar) vooral op ChristenUnie-stemmen in het EP. Het zou netjes zijn als hij daarnaar handelde.
de mening van het Nederlands Dagblad