'De Europese kathedraal brokkelt af'
,,Europeanen dwalen rond als schapen zonder herder. Wie gaat hen weer leiden en voeden?'' Met deze vraag zette directeur Diederick Eikelboom de toon op de ontmoetingsdag van European Christian Mission Nederland afgelopen in Veenendaal.
Onder het thema 'Christenen bewegen Europa' kwamen Europese zendelingen en hun achterbannen bij elkaar voor bemoediging en inspiratie. Noor van Haaften, voormalig EO-programmamaakster, sprak haar zorg uit over Europa. ,,Carl Jung beschreef Europa als een kathedraal, gebouwd op een heidens fundament. Toen het christendom Europa binnenkwam, werden de heidense wortels losgelaten en christelijke waarden werden het uitgangspunt voor de cultuur.''
Maar die kathedraal brokkelt steeds meer af, constateerde Van Haaften. ,,De Europese Unie is uit op macht en welvaart en bouwt aan een nieuwe toren van Babel.'' Aan de andere kant ziet Van Haaften ook een enorme hang naar spiritualiteit onder de Europeanen. ,,Dat is een grote kans voor de kerk, maar &243;&243;k voor de tegenstander. Veel beschaafde, westerse mensen keren terug naar het primitieve heidendom. Onze prinses Irene praat met bomen, de heksen dansen op de Veluwe, en in Denemarken is sinds kort het voorchristelijke Asa-geloof officieel erkend. Oude goden als Thor en Odin worden weer vereerd en mensen mogen zelfs officieel in het huwelijk treden door middel van heidense rituelen.''
Bemoedigend
Toch ziet Van Haaften dat ook G&243;ds koninkrijk groeit in Europa. Sinds drie jaar reist ze als spreker heel Europa door om mensen 'te stimuleren om terug te gaan naar God en Zijn waarheid'. Haar verhaal was dan ook doorspekt met bemoedigende anekdotes van bijzondere mensen die ze ontmoette. Over een vrouw in Albanië, bijvoorbeeld, die opgroeide onder een overheid die alle religieuze uitingen verbood. ,,Maar telkens wanneer haar oma haar op schoot nam, fluisterde die in haar oor: 'Er is een God die van je houdt'. Toen de grenzen opengingen, vroeg de vrouw aan de eerste toerist die uit een bus stapte: 'Kunt u me vertellen van de God die van me houdt?' Deze toerist was gelukkig bereid rekenschap af te leggen van de hoop die in hem was.''
Tijdens de pauze presenteerden de verschillende thuisfrontcomités 'hun' zendeling. Ze verkochten hapjes uit het zendingsgebied en verdienden daarmee geld om het werk te ondersteunen. Truus van Eijden promootte haar zoon Mark, die al acht jaar als evangelist met zijn gezin in het Franse Tours woont en werkt. ,,Ze nemen deel aan het maatschappelijk leven en vertellen de mensen die ze zo leren kennen over Jezus. Inmiddels is er een gemeente van 25 mensen, en dat is best veel voor Franse begrippen'', vertelde Van Eijden.
Gesloten voordeur
Otto de Bruijne, ook voormalig programmamaker van de EO, werkte jarenlang in Afrika als zendeling, maar besloot terug te gaan naar Europa om Afrikanen te helpen evangeliseren. ,,In die tijd ging ik meer doen met mijn eigen talent: schilderen en televisie maken.'' Die twee dingen komen samen in een schilderij dat De Bruijne maakte van een voordeur met een huis in puin daarachter. ,,Dat is Europa. De mensen willen privacy, en zitten niet te wachten op een confronterende boodschap. Ze houden hun voordeur op slot. De krantenjongen brengt nog elke dag de krant, en de melkboer zet een fles melk neer. Totdat de buurt ontdekt dat de bewoner dood achter zijn televisie zit.''
De Bruijne ontdekte dat hij als televisiemaker wél in de privésfeer van mensen werd binnengelaten. ,,Soms word ik op straat herkend door iemand die me vertelt: door jouw programma heb ik mijn hart aan de Heer gegeven.''