Verkeerde olijftak
Turkije luistert naar niemand meer als het de strijd tegen de Koerden betreft. Dat is de officiële stellingname van president Recep Tayyip Erdogan bij het begin van de Turkse actie in het noorden van Syrië. Het is een nationale strijd en iedereen die deze in de weg staat, zal worden verpletterd, dreigde hij. Die grote woorden tonen waarom het Turkse ingrijpen in het door de Koerden beheerste noordwesten van Syrië zo gevaarlijk is. Een nationale strijd gaat om het voortbestaan van het land en kent geen grens. Voor Erdogan zijn de Syrische Koerdische strijders van de Koerdische YPG (volksbeschermingseenheden) niets anders dan een tak van de Koerdische terreurgroep PKK in Turkije, die hij fel bestrijdt. In eigen land heeft hij laten zien niet voor grof geweld terug te deinzen. In Syrië heeft hij bovendien haast. Nog voor de volgende bijeenkomst van Rusland, Iran en Turkije over Syrië, komende week in Sochi, wil hij de YPG in Noordwest-Syrië hebben uitgeschakeld.
Een adempauze voor ISIS is het eerste gevolg. De terreurgroep was in het noorden van Syrië bijna verslagen, juist door de Koerden, met behulp van Arabische en christelijke milities en de VS. Nu de YPG-strijders ten noorden van Aleppo moeten vechten voor hun eigen overleven, ontspringen de laatste eenheden van ISIS in dit gebied en het aangrenzende Idlib de dans. Precies dat wilden de Amerikanen voorkomen door een soort grenswacht van vooral YPG-strijders. In de obsessie van Erdogan stond dat gelijk aan het vormen van een autonoom Koerdisch gebied – in zijn woorden een terreurcorridor.
Zelfs Rusland ziet in wat deze obsessie teweeg kan brengen en heeft na een eerste voorzichtig protest tegen Erdogans actie snel de schuld bij de Amerikanen gelegd. Een veeg teken dat Moskou kennelijk verdere escalatie verwacht.
Alle eenheid tegen ISIS is nu zoekgeraakt. Navopartner Turkije is uit op de vernietiging van anti-ISIS-strijders van de YPG die door Navopartner Amerika worden gesteund. Rusland en Syrië protesteren voor de vorm, maar laten Turkse jachtbommenwerpers ongehinderd hun gang gaan.
Het conflict kan nog worden beperkt, als Turkije niet verder gaat dan het bestrijden van de YPG ten westen van de Eufraat. Maar nu al bralt Erdogan over oprukken tot de Iraakse grens. Daarmee riskeert hij een langdurige oorlog met vele duizenden Koerdische strijders, gehard in de strijd tegen ISIS. Het zou een nieuwe oorlog in het geteisterde Syrië ontketenen. Maar bovenal laat het zien, waartoe de obsessie van een bijna absolute machthebber kan leiden.
de mening van het Nederlands Dagblad