Luister naar

De huisarts: ‘Ook in de zorg wordt werkelijk álles in geld uitgedrukt’

Nieuws
Zijn ideaal om tropenarts te worden zag Mark Pul (46) verdampen door het nieuwe overheidsbeleid op het terrein van ontwikkelingssamenwerking. Na een periode van heroriëntatie koos hij voor de huisartsgeneeskunde. Vanuit de wens vrij man te zijn. Hij vond een geschikte praktijk in Doornspijk, die hij met zijn collega in eigendom heeft.
-
woensdag 10 januari 2018 om 03:00
Volgens Mark Pul is de marktwerking in de medische wereld een wassen neus. De verzekeraars hebben de macht in handen.
Volgens Mark Pul is de marktwerking in de medische wereld een wassen neus. De verzekeraars hebben de macht in handen.

‘We vormen een maatschap en werken allebei vier dagen. Onze waarnemer, een vrouwelijke collega, neemt de honneurs waar als wij er niet zijn. Daarnaast hebben we een huisarts in opleiding. Die hebben we wel nodig, want deze praktijk telt 5100 patiënten.’

Naast zijn werk in de praktijk is Pul druk met zijn taken als voorzitter van de regio Zwolle van de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) en palliatief consulent. ‘Al met al maak ik toch wel zo’n zestig uur in de week.’ De Doornspijkse huisartsen worden bijgestaan door een praktijkondersteuner somatiek, twee praktijkondersteuners ggz, een diabetesverpleegkundige, vier assistentes en een assistente in opleiding. Een van de assistentes volgde de hbo-opleiding voor praktijkmanager. ‘Die neemt ons veel regelwerk uit handen.’

Bij het verdelen van de ondernemerstaken kreeg Pul de zakelijk-innovatieve onderwerpen toebedeeld. Zijn collega Hupkens is verantwoordelijk voor de boekhoudkundige zaken. De ondernemerskant van een moderne huisartsenpraktijk ervaart Pul als een boeiende bijkomstigheid van het werk. ‘Een deel van de zorg voor chronisch zieken is tegenwoordig ondergebracht bij zogenaamde ketenzorgorganisaties. Het financieel rendement bepaalt voor mij of we daaraan deelnemen of voor een programma van de zorgverzekeraar kiezen. Ook de onderhandelingen met de verzekeraar en het overleg met de burgerlijke gemeente vallen onder mijn pakket. De gemeente wil dolgraag dat het Centrum voor Jeugd en Gezin onder ons dak komt. Dat vraagt een verbouwing. Die moet genoeg opleveren, anders begin ik er niet aan. Ik weet me betrokken op mijn patiënten, maar ook op mijn eigen zaak. Die moet ik net zo goed gezond zien te houden. We kunnen hier reizigersadvisering gaan doen, longfunctieonderzoek, echo’s, oogmetingen, ecg’s en nog veel meer, maar voor mij is doorslaggevend wat we er onder de streep aan overhouden.’

wassen neus

Soms schuurt het gevoel voor ondernemerschap met de drive die een huisarts voor zijn patiënt dient te hebben. ‘Onze overheid ziet zorg als een product op de zorgmarkt. Moreel kun je daar vragen bij stellen, maar het is een realiteit waarmee we als huisartsen te maken hebben. We zijn in die hoek gedrongen. Dan bepaal ik omgekeerd wat ik wel en niet doe. Als huisarts mag ik sterilisaties bij mannen uitvoeren, maar afgezet tegen de kosten zijn de inkomsten mij te gering. Dus stuur ik deze patiënten door naar het ziekenhuis.’

Als regionaal voorzitter van de LHV voert de huisarts uit Doornspijk de contractbesprekingen met zorgverzekeraar Zilveren Kruis. De gesprekken hebben een adviserend karakter. ‘Als ik ongelukkig ben met het uiteindelijke contract, mag ik dat van de overheid niet tegen collega’s zeggen. Dat wordt gezien als beïnvloeding en kartelvorming. Dat maakt de zogenaamde marktwerking in de medische wereld tot een wassen neus, zeker voor huisartsen. De verzekeraars hebben de macht in handen.’

verplichtingen

Wie een hekel heeft aan ondernemen, managen en het voeren van onderhandelingen, moet geen praktijk overnemen, maar huisarts in dienst van een huisarts worden, stelt Pul vast. De zakelijke kant van het vak dient naar zijn overtuiging een veel grotere plaats in de opleiding te krijgen.

‘Als de overheid de praktijkhoudende huisarts als ondernemer ziet, moet dat ook aan het curriculum van de studie geneeskunde te zien zijn. Anders wordt het steeds lastiger om mensen te vinden die een praktijk willen overnemen. Sinds een huisartsenpraktijk als gewoon bedrijf wordt gezien, vallen we ook onder de Europese wet- en regelgeving. Je wilt niet weten wat dat allemaal aan verplichtingen met zich meebrengt. Bij mij zit ondernemen in het bloed, maar dat geldt niet voor alle huisartsen. Het merendeel moet erin worden geschoold. Zeker als we bedenken dat de verzakelijking alleen maar zal toenemen. Ook in de zorg wordt werkelijk álles in geld uitgedrukt.’ ¦

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
'Museum Buren & Oranje is ontstaan vanuit een privécollectie.'

Uit de hand gelopen Oranje-verzamelingen: een nieuw seizoen voor Oranjemusea

De twee grootste Oranjemusea in Nederland openen in april hun deuren weer. In Diepenheim en Buren kunnen bezoekers vitrines boordevol borden en bekers bewonderen. 'De musea zijn ontstaan vanuit een privécollectie'

Cor Visscher: 'Het doet me verdriet als ouderen op zondag niet naar de kerk kunnen gaan.'

Cor (76) regelt de autorijdienst in zijn kerk: 'Soms moesten er een paar rollators mee in de kofferbak'

Cor (76) coördineert de autorijdienst van de kerk: 'Aan de telefoon vraag ik aan de kerkganger die opgehaald wil worden: ‘Wie denk je dat de chauffeur wordt, raad eens?’'

Matteo van der Grijn speelt Petrus in The Passion. 'Ik was vereerd dat ik werd gevraagd. Het is een groot, jaarlijks, breed toegankelijk evenement waaruit mensen houvast halen. Het heilige verhaal wordt heel concreet gemaakt: vrienden die onvoorwaardelijk voor elkaar gaan.'

Matteo van der Grijn speelt in The Passion. 'Ik ga nu ook het paasverhaal aan mijn kinderen voorlezen'

Acteur Matteo van der Grijn (43) hangt tussen geloof en ongeloof in. In The Passion speelt hij Petrus. ‘Het kan zomaar zijn dat er iets is.’ Jaarlijks leest hij zijn kinderen het kerstverhaal uit Lucas 2 voor.

Barend Schuurman: 'Als er straks één jongere is die mede dankzij het jeugdwerk in God gaat geloven, een fijne relatie krijgt en gewoon een mooi leven, dan is mijn inzet de moeite geweest.'

Op zijn werk in de bouw praat Barend over zijn geloof. 'Ik bid voor m'n eten en dan ontstaan er gesprekken'

In zijn werk als timmerman leert Barend Schuurman (26) graag jonge gastjes de kneepjes van het vak. Ook in zijn kerk investeert hij in tieners, als jeugdleider. ‘Je moet niet proberen cool te doen, dan lig je eruit.’

Wilma Wolff: ‘Zodra ik de drempel overga, ben ik thuis.’

Wilma voelt zich thuis in Nederland. 'Inmiddels zou ik niet meer in Suriname kunnen aarden'

Op haar 47e ging Wilma Wolff (81) op vakantie naar Nederland en bleef voor de liefde. Ondanks enkele hobbels voelde ze zich snel thuis in Rotterdam. Ze geniet er elke dag van haar flat van 80 vierkante meter.

Jeanne Diele-Staal (85): 'Op mijn 63e speelde mijn verleden weer op.'

De vader van Jeanne (85) was NSB'er. 'Soms werd ik uitgescholden, maar ik werd vooral genegeerd'

Als kind werd Jeanne Diele-Staal (85) uit Zwolle gepest omdat haar vader NSB’er was. 'Ik mocht niet meespelen en stond op het speelplein altijd tegen de muur aan.'