?????
Drie uur lang spectaculair vermaak
Beauty and the Beast
Regie: Glenn Casale. Liedteksten: Hoaward Ashman en Tim Rice. Muziek: Alan Menken. Met: Anouk Maas, Freek Bartels, Edwin Jonker e.a. In het AFAS Circustheater in Den Haag te zien t/m 30 april 2016.
+ hoofdpersonen zingen en acteren goed
- weinig rustmomenten
Je zou denken dat het een Disneysprookje is, want iedereen kent de film uit 1991. Toch waren de mooie Belle en de in een beest betoverde prins al bedacht lang voordat Walt Disney werd geboren, door een Franse schrijfster die leefde in de achttiende eeuw. Disney maakte er bijna 25 jaar geleden een zoete bewerking van en díé versie kennen we nu allemaal.
Na de Disneyfilm verschenen wereldwijd ook geregeld musicalversies. In 2005 was Belle en het Beest in Nederland te zien, met Chantal Janzen als Belle en Stanley Burleson als het Beest (het Beest, of de prins, heeft geen naam in het verhaal, gek genoeg). Nu, tien jaar later, is de musical dus opnieuw te zien, ditmaal in het Circustheater in Den Haag. En met een andere cast, uiteraard.
Anouk Maas is een ietwat brave Belle maar geeft het Beest en de dorpse macho Gaston toch goed partij. En qua zang is ze een van de beste. Freek Bartels zet een mooie rol neer als Gaston, de ijdeltuit die Belle probeert te veroveren. In tegenstelling tot de film-Gaston, kun je van deze man toch ook nog wel een beetje houden. En zijn onhandige hulpje Lefou is nog grappiger dan in de film. Het Beest met veel expressie acteren is geen sinecure – het gezicht van de acteur is namelijk niet echt goed te zien. Toch slaagt Edwin Jonker er knap in, vooral door zijn lage stem goed te gebruiken. Nu eens schreeuwend van frustratie, dan weer zachter en kwetsbaar.
voorspelbaar
Het script van de musical volgt in grote lijnen dat van de Disneyfilm uit 1991. Ook wat muziek en kleding betreft, volgt de musical de gebaande wegen. Regisseur Glenn Casale heeft geen poging gedaan het oude sprookje in een fris nieuw jasje te stoppen, dus Belle en het Beest is voorspelbaar vanaf de eerste minuut. Maar goed, de meeste bezoekers zullen ook niet komen om eens goed verrast te worden.
Hier en daar is er wel een aanpassing gedaan. Om meer ruimte te geven aan de romantische inborst van Lumière, betoverd in een kandelaar, heeft de plumeau Babette een grotere rol gekregen dan in de film. Maar haar rol is nog steeds te klein om echt iets toe te voegen, en de seksistische grapjes die ze uitlokt bij Lumière zijn eerder flauw dan grappig.
Jammer is ook dat af en toe wel erg veel wordt voorgekauwd. Zo vertelt Belle aan het Beest dat zij eigenlijk heel veel op elkaar lijken. Hij is dan misschien ‘anders’ (een eufemisme voor lelijk), maar zij wordt in haar eigen dorp als boekengek met een excentrieke vader evengoed als ‘apart’ gezien. Zoiets kun je als kijker zelf constateren, maar voor de zekerheid wordt het ook nog even hardop gezegd. Incluis de pauze duurt de voorstelling drie uur. Toch voelt het nooit als een lange zit. De vaart zit er goed in. Er hadden zelfs wel meer rustmomenten ingebouwd mogen worden, want nu word je voortdurend omvergeblazen en heb je amper tijd een en ander te laten bezinken.
Ach, het is ook gewoon een fijn sprookje dat je gewoon maar moet ondergaan. En dat lukt prima met deze musical. ¦