Luister naar

Ingezonden brief: Kunnen kerkgangers nog zingen?

Nieuws
Dick Schinkelshoek snijdt met de vraag of we wel weten waarom we zingen (ND 27 juli) een belangrijk onderwerp aan. Met de veelheid aan bundels en aan uitvoerenden is het van het grootste belang in het oog te houden dat God troont op de lofzangen van zijn volk. We zingen dus inderdaad voor God en niet voor onszelf alleen.
Bé Steenbergen Zoetermeer
vrijdag 31 juli 2015 om 03:00

Maar in de tekst ‘Zing voor de Heer een nieuw lied’ kan de nadruk ook gelegd worden op ‘Zing’. Kunnen we nog wel zingen? Onlangs hoorde ik in een tv-programma een deskundige op het gebied van popmuziek verklaren dat het in die muzieksoort volstrekt onbelangrijk is of je kunt zingen. Het komt aan op ‘de emotie’, wat dat ook moge zijn. En dat hoor je terug in de kerk! Het echte zingen verdwijnt steeds meer naar de achtergrond. De gemeente zoemt vaak maar wat mee met de muziekgroep, omdat óf het lied nauwelijks geschikt is voor gemeentezang, óf omdat bijna niemand het kent. Hoeveel kinderen leren op de basisschool nog zingen?

Wat het gevolg kan zijn, blijkt al direct uit het artikel over Harm Jan Schenkel (ND 27 juli): het zingen, de muziek, alles moet vooral hip(hop) zijn. En dan krijgt natuurlijk Bach de schuld. Maar als je zelf niet hoger springt dan 1,20 meter, dan ligt de lat al snel te hoog. Dan gaan we, zoals aanbiddingsleiders dat doen, Bach ‘verpoppen’ of we gaan over op Marco Borsato. Ik heb niets tegen zijn muziek; in z’n soort vind ik het nog heel goed zelfs. Maar als kerkmuziek? Zingen we dan nog voor God? <

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Bij christelijke organisaties lopen geloof en werk soms op een ongezonde manier door elkaar.

Werken bij christelijke organisatie valt soms tegen: zalvende woorden maar onrecht blijft bestaan

Het Nederlands Dagblad besteedde aandacht aan manipulatie, machtsmisbruik in de evangelische wereld. Maar het probleem speelt ook bij andere christelijke organisaties, schrijft Ineke Evink van vakorganisatie CGMV.

Mark Rutte, Geert Wilders en Sigrid Kaag. We hebben deze drie soorten politici nodig. Sterker, we zijn zélf van dit soort types en gedragen ons er naar.

We zijn saai, moralist en boos. En zo zijn ook onze politici. Daarom kunnen ze lastig samenwerken

Wij Nederlanders lijken op Rutte, Kaag en Wilders. Frank van den Heuvel laat zien hoe het karakter van iedere Nederlander bij een van deze drie politici past.

Stel dat ‘doe dit, tot Mijn gedachtenis’ al begint op het land? Dat is dus niet: onderwerp de grond aan een regime van uitputting, tot Mijn gedachtenis.

Avondmaal en eucharistie beginnen in de grond, waar het krioelt van torren en wormen

Jezus zegt niet: spuit gif op de vrucht en het blad en dood in het voorbijgaan alles er omheen, tot Mijn gedachtenis. Theoloog en boer in opleiding Elsa Eikema stelt prikkelende vragen bij ons avondmaal.

Afbeelding

Hoe het lijntje tussen de Nederlandse Gereformeerde Kerken en Israël hersteld kan worden

De Nederlandse Gereformeerde Kerken knipten het 'officiële lijntje' met Israël door, maar zoeken tegelijkertijd naar een manier om toch verbondenheid te tonen. Lieddichter Ria Borkent doet een voorstel.

Behandeling in de gesloten jeugdzorg heeft geen enkele kans van slagen zolang het aan echte nabijheid van hulpverleners ontbreekt.

Staatssecretaris Van Ooijen en Kamerleden, zet jullie boosheid over gesloten jeugdzorg om in actie

Hoe kan het dat staatssecretaris Van Ooijen (VWS) zegt dat de gesloten jeugdzorg misschien maar wat langer open moet blijven? Maak liever meer vaart om goede alternatieven te vinden, betoogt Margot Ende-van den Broek.

De Duitse bondskanselier Scholz staat onder druk: welke wapens gaat hij Oekraïne leveren?

Bondskanselier Scholtz kan een andere keus maken en zo een moreel belangrijke daad verrichten

Komende paasdagen vinden in Duitse steden vredesdemonstraties plaats. De leuze is: ‘Nooit weer oorlog is nú’. Want nú wordt besloten welke wapens Duitsland aan Oekraïne levert. Hans Ester legt uit hoe gevoelig dat ligt.