Luister naar

Ingezonden brief: Als er serieuze marktwerking zou zijn, zou er geen tekort aan vaklui zijn

Nieuws
Jaap Cordia Bunschoten
dinsdag 1 mei 2018 om 03:00

Het sympathieke betoog van vmbo-docent Arjan van Essen tegen de oneerlijke Cito-dwang (Nederlands Dagblad 25 april) is indirect ook een klacht tegen de Mammoetwet (1968).

Het vmbo, dat door veel (?) ouders ten onrechte meewarig wordt bekeken, wordt voornamelijk bevolkt door leerlingen die voor 1968 de ambachtsschool en de ulo bezochten.

De ambachtsschool leidde vaklieden op, aan wie nu een schrijnend gebrek is, zoals elektriciens, loodgieters, timmerlieden. Die stonden terecht hoog in aanzien.

De (m)ulo groeide door veranderingen in de maatschappij, waarin de behoefte aan goed geschoolde arbeidskrachten toenam. Er werd lesgegeven in de moderne talen, wiskunde, handelskennis en een reeks keuzevakken. ‘Velen konden zo tot tussenkader voor industrie en administratie opgeleid worden. Vooral op het platteland maakte het ulo furore, het werd vaak beschouwd als het hoogst bereikbare onderwijs’ (citaat van de website Het geheugen van Drenthe).

Menige (hoog)leraar, predikant, accountant, commercieel directeur et cetera is zijn carrière op de ulo begonnen. Avondstudie, zeker na de kweekschool, was toen heel gewoon.

De Mammoetwet is indirect debet aan het treurigstemmende maatschappelijke debat over ‘laagopgeleid’ versus ‘hoogopgeleid’ en het schrijnend tekort aan vaklui. Zoals in een ouderwets horloge alle onderdelen, hoe onaanzienlijk ook, onmisbaar zijn, geldt dat ook voor iedereen die in onze samenleving daaraan een bijdrage levert.

Als er serieus marktwerking zou zijn, zou er geen tekort aan vaklui zijn, ook niet aan docenten, verpleegkundigen enzovoort. Maar die worden betaald volgens vaste salarisschalen en niet door de vraag naar personeel. Marktwerking is kennelijk vooral iets voor de introverte bankwereld. <

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Bij christelijke organisaties lopen geloof en werk soms op een ongezonde manier door elkaar.

Werken bij christelijke organisatie valt soms tegen: zalvende woorden maar onrecht blijft bestaan

Het Nederlands Dagblad besteedde aandacht aan manipulatie, machtsmisbruik in de evangelische wereld. Maar het probleem speelt ook bij andere christelijke organisaties, schrijft Ineke Evink van vakorganisatie CGMV.

Mark Rutte, Geert Wilders en Sigrid Kaag. We hebben deze drie soorten politici nodig. Sterker, we zijn zélf van dit soort types en gedragen ons er naar.

We zijn saai, moralist en boos. En zo zijn ook onze politici. Daarom kunnen ze lastig samenwerken

Wij Nederlanders lijken op Rutte, Kaag en Wilders. Frank van den Heuvel laat zien hoe het karakter van iedere Nederlander bij een van deze drie politici past.

Stel dat ‘doe dit, tot Mijn gedachtenis’ al begint op het land? Dat is dus niet: onderwerp de grond aan een regime van uitputting, tot Mijn gedachtenis.

Avondmaal en eucharistie beginnen in de grond, waar het krioelt van torren en wormen

Jezus zegt niet: spuit gif op de vrucht en het blad en dood in het voorbijgaan alles er omheen, tot Mijn gedachtenis. Theoloog en boer in opleiding Elsa Eikema stelt prikkelende vragen bij ons avondmaal.

Afbeelding

Hoe het lijntje tussen de Nederlandse Gereformeerde Kerken en Israël hersteld kan worden

De Nederlandse Gereformeerde Kerken knipten het 'officiële lijntje' met Israël door, maar zoeken tegelijkertijd naar een manier om toch verbondenheid te tonen. Lieddichter Ria Borkent doet een voorstel.

Behandeling in de gesloten jeugdzorg heeft geen enkele kans van slagen zolang het aan echte nabijheid van hulpverleners ontbreekt.

Staatssecretaris Van Ooijen en Kamerleden, zet jullie boosheid over gesloten jeugdzorg om in actie

Hoe kan het dat staatssecretaris Van Ooijen (VWS) zegt dat de gesloten jeugdzorg misschien maar wat langer open moet blijven? Maak liever meer vaart om goede alternatieven te vinden, betoogt Margot Ende-van den Broek.

De Duitse bondskanselier Scholz staat onder druk: welke wapens gaat hij Oekraïne leveren?

Bondskanselier Scholtz kan een andere keus maken en zo een moreel belangrijke daad verrichten

Komende paasdagen vinden in Duitse steden vredesdemonstraties plaats. De leuze is: ‘Nooit weer oorlog is nú’. Want nú wordt besloten welke wapens Duitsland aan Oekraïne levert. Hans Ester legt uit hoe gevoelig dat ligt.