Geen commerciële adventskalender, maar wat dan wel?
Commercie mag er zijn, maar ze heeft niets met geloof en bezieling te maken. Waar commercie doet alsof dat wel zo is, ontstaan de gekste dingen. Zo stuitte ik onlangs op de Rituals Adventskalender, om de dagen naar Kerst af te tellen. Knusse huisjes met deurtjes. ‘Achter iedere deur ligt een luxe cadeau waarmee je geest, lichaam en ziel verwent.’ Rituals weet de woorden te vinden. En zo wordt Advent, de tijd van verwachting van de komst van Jezus Christus, gevuld met dagelijks een cadeautje aan jezelf: zeep, lotions, gels. Steeds meer merken proberen zo hun productlijn in de markt te zetten. Ze verzekeren zich van dagenlange aandacht voor hun spullen.
Het is vrij gemakkelijk de misleiding van deze adventskalenders te doorzien. Moeilijker vind ik het om daartegenover de dagen wél te vullen met geloof en bezieling. Ik moet geregeld denken aan de klassieke uitdrukking ‘bezield verband’ waarover Maarten van Buuren schreef in Kikker gaat fietsen, over het leed dat leven heet. Een boek uit 2008. Van Buuren, emeritus hoogleraar Franse literatuur, kreeg in zijn jeugd het gereformeerde leven mee van zijn grootouders, met wie hij beter contact had dan met zijn ouders. ‘Toen ik van mijn geloof viel, kwam ik buiten het bezielde verband van kerk, school, vrienden en familie te staan’, schrijft hij. Hij raakte ontheemd en verloor alle houvast.