Een schrijnende satire over een vluchteling die onderdak zoekt in Europa. De prijs die hij hiervoor moet betalen is zeer hoog

Recensie
Eén ding is zeker: The Man Who Sold His Skin heeft een fascinerend uitgangspunt. Op een gewiekste manier worden de decadente leegheid van de westerse kunstwereld en hopeloze uitzichtloosheid van het vluchtelingenbestaan aan elkaar geknoopt.
Jaap-Harm de Jong
donderdag 14 oktober 2021 om 11:12 aangepast 12:29
Afbeelding
beeld cinéart

Centraal in die vertelling staat de Syriër Sam Ali. In een baldadige bui roept hij in de trein de revolutie uit en vraagt tegelijkertijd zijn vriendin ten overstaan van zijn medepassagiers ten huwelijk. Zijn woorden worden echter veel serieuzer opgevat dan hij ze bedoelde en maar ternauwernood weet hij het regime te ontvluchten richting Libanon. Aldaar komt hij in aanraking met de flamboyante kunstenaar Jeffrey Godefroi. Die ziet in Sam een kans om met nieuwe shockerende kunst op de proppen te komen. Alzo geschiedt. Op Sams rug wordt een Schengenvisum getatoeëerd en zo kan hij zijn vriendin achterna reizen naar België. De enige verplichting die hij heeft, is zijn rug tentoon te stellen.