Joke van Leeuwen geeft in de eerste zin de afloop van het verhaal prijs. Je moet maar durven
Wat betekent leven precies en hoe kijk je op je aardse leven terug? De ik-figuur Dinka is de in leven gebleven helft van een Siamese tweeling. Haar zusje Dinksa heeft de geboorte niet overleefd. Dinka draagt haar leven lang aan borst en buik een litteken, in de vorm van een uitroepteken. Ze zoekt genegenheid en liefde bij de drie jaar oudere Mieranda, koosnaam ‘Mier’, maar krijgt meer dan eens de kous op haar kop. Met achttien jaar gaat ze al dood: ‘Gisteren ben ik doodgegaan, onverwacht en banaal, met mijn hoofd op een harde tegelvloer die een optische illusie vormt van kubussen.’