Wielrenner en schrijver Peter Winnen: De hemel bestormen doet pijn
‘Gebiecht heb ik nooit. Mijn oudere zus nog wel. Er was af en toe een bijeenkomst met een soort collectieve biecht. Geloven deed ik wel. Ik was een heel devoot, rooms-katholiek jongetje. In mijn kamer hing een bidprentje met een engelbewaarder; die spreidde zijn vleugels uit over twee kindertjes aan de rand van het water, om ze te beschermen tegen verdrinking.’
-
Herman Veenhof
aangepast 7 december 2021 22:32
Venray
Wielrenner en schrijver Peter Winnen (64) kan het nog zo uittekenen, die afbeelding. ‘Ik geloofde daarin, die bescherming. Ik geloofde in álles, ook in Sinterklaas. Op mijn achtste vertelde mijn moeder dat hij niet echt bestond. Dat was toch een schokje. Gelukkig is mijn geloof in de paashaas (dat deed ik ook) nooit beschaamd.’
De witte trui van het jongerenklassement ligt nu in de kist van zijn moeder. Zijn zweetdoek werd een grafgift. Ze ligt niet ver van het dorpje Ysselsteyn, waar hij met vier andere kinderen opgroeide. ‘Iedereen was rooms-katholiek in de omgeving, wij ook. Mijn vader was dat overtuigd, hij ging wekelijks naar de kerk en ik merkte dat hij soms bad. Mijn moeder had rond haar veertigste genoeg van een kerk die vro..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
