Consuminderen: beker en bakje, nee/nee

Gera is getrouwd met Marco en moeder van vijf kinderen in de leeftijden 2 tot 13 jaar. Ze werkt op een basisschool als leerkracht en remedial teacher. Zo’n vijf jaar geleden begon zij met consuminderen. ‘Na het zien van een paar documentaires over onder meer plastic afval, de kledingindustrie en het gemanipuleer met voedsel, kreeg ik het besef dat ik als consument medeplichtig ben. Ik wilde als moeder het goede voorbeeld geven. Dus ging het roer om, ook bij mijn man. We zijn steeds meer gaan opruimen en overgegaan tot steeds minder nieuwe aankopen. Als christen wil ik het rentmeesterschap serieus nemen.’

Dit jaar is Gera begonnen met het bijhouden van een blog over minimaliseren in een gezin. ‘De kreet minimaliseren klinkt misschien wat heftig, maar het komt erop neer dat je alleen houdt wat je echt gebruikt of belangrijk vindt. De rest kan weg. Dat werkt heel bevrijdend.’

Door hypotheekschulden, drukke werkschema’s en een kalender vol sociale verplichtingen spreekt het mensen wel aan om een paar tandjes lager te schakelen, denkt Gera. Lang niet iedereen voelt de druk vanuit het milieu. ‘Het is misschien een cliché, maar ik geloof in kleine stappen die samen een grote maken. Een kwestie van principes huldigen, ergens beginnen en daarmee anderen inspireren.’

Vier van onze kinderen gaan naar school en krijgen uiteraard iets te drinken en te knabbelen mee voor in de pauze. Er is in de supermarkt een heel arsenaal aan voorverpakte koeken en pakjes drinken te koop. Maar die laten we fijn staan. Ik denk weleens: als alle ouders gewoon weer eens een gevulde beker en bakje meegeven, wat zou dat een hoop afval schelen. Heel eenvoudig, gewoon doen. Maar goed, wat geef je de kinderen mee? Om te beginnen vul ik een hippe fles met kraanwater. Ook voor pubers werkt dat prima. En dat bakje vul ik met fruit, noten, komkommer, tomaten, krentenbol of boterham, wat er maar in huis is. Ik bak trouwens regelmatig een kruidkoek. Zo’n plakje mee vinden ze heerlijk. Vaak varieer ik, dan blijft het een verrassing. Bovendien: het bespaart geld!

Het klinkt misschien gek, maar kijk vandaag eens kritisch naar het aantal spullen in huis. Ik kan je aanraden om drastisch te minderen. Sinds wij minimaliseren, is er meer ruimte in ons leven gekomen. Begin bij de voordeur. Wij hebben op de brievenbus zo’n nee/nee-sticker geplakt. We krijgen geen gratis kranten en reclamefolders meer. Minder prikkels, minder verleidingen. We verkleinen de kans op impulsaankopen. We maken vaak boodschappenbriefjes, ook buiten de supermarkt om. En als het even kan, kiezen we voor tweedehands. Op Marktplaats kijken we of er iets in de buurt wordt aangeboden. Mijn man noemt mij weleens plagerig ‘de poortwachter’. Ik blijf alert op wat ons huis binnenkomt. En de regel is: als er iets in komt, moet er ook weer iets uit.