Luister naar

Geen dag zonder fiets

Nieuws
Tot haar eigen verbazing stond Annemarie Vedder na een wielrenwedstrijd ineens als winnaar op het podium. Annemarie Vedder (31) uit Breukelen is gek op wielrennen. Ze is graag buiten in de natuur om al toerend Nederland te ontdekken.
André Bijl
woensdag 20 januari 2016 om 07:15
Geen dag zonder fiets
Geen dag zonder fiets Jeroen Jumelet

Hoe belangrijk is sport voor u?

‘Best belangrijk. Ik vind het een prachtige manier om lekker bezig te zijn. Sport is een mooie uitlaatklep en zorgt voor afwisseling. Heerlijk om na een drukke werkdag of wanneer je veel aan je hoofd hebt lekker uit te waaien.’

En wielrennen is uw favoriete bezigheid?

‘Klopt, dat is van lieverlee zo gegroeid. Vanaf mijn achttiende fiets ik recreatief. Ik zat nog op school en vond het leuk om te bewegen. Ik fietste naar school, naar mijn oma of pakte de fiets voor familiebezoek. Ik verlegde voortdurend mijn grenzen en fietste steeds grotere afstanden. Ik kocht in die tijd een hybride fiets en vanaf dat moment was mijn passie voor het fietsen geboren.’

Wat is er dan zo leuk aan fietsen?

‘Om te beginnen: je ziet heel veel. Ik vind het heerlijk om op de fiets te stappen en al toerend nieuwe delen van ons land te ontdekken. Ik heb zelfs nog op het circuit van Zolder in België gereden. Dat was een mooie ervaring. Je bent altijd buiten en kunt al fietsend prachtig je hoofd leegmaken. Tja, wat is er nu niet leuk aan fietsen? Ik ben niet echt dol op kou, wind en regen, maar ook onder die omstandigheden stap ik met plezier op de fiets. Bij thuiskomst maakt een warme douche alles weer goed. Fietsen is echt super, ik kan het iedereen aanraden.’

Doet u mee aan wedstrijden, traint u daar speciaal voor?

‘Sinds anderhalf jaar fiets ik echt fanatiek. Ik rijd sinds die tijd mee met een groep en dan word je vanzelf meegetrokken. Het is de sport om op het laatste eindje nog even alles te geven en dan wil ik wel in de voorste rijen eindigen. Dat rijden met elkaar is sowieso erg leuk. Je deelt dezelfde passie: weer of geen weer, wij zitten op de fiets. Dat is het mooie aan deze sport: als ik zin heb, ga ik gewoon lekker een eind fietsen. Eigenlijk gaat er geen dag voorbij dat ik niet op de fiets zit, al is het maar om naar mijn werk te gaan of boodschappen te doen. Sinds vorig jaar doe ik mee aan wedstrijden. Kleine, korte wedstrijdjes van rond het uur. Instapwedstrijdjes, puur voor de lol. Dat gaat verrassend goed. Tijdens mijn eerste criterium in Rossum werd ik eerste in de B-categorie. Tot mijn stomme verbazing stond ik ineens op het podium. Dat had ik niet verwacht.’

Wat doet en laat u voor de sport? Bent u erg fanatiek?

‘Eigenlijk valt dat wel mee. Ik let op mijn voeding. Hamburgers en zo zijn best lekker, maar geven tijdens een duurrit weinig energie. En verder ben ik nooit een nachtbraker geweest; ik heb sowieso geen behoefte om in een kroeg te hangen. Als ik moe ben, ga ik slapen en meestal is dat redelijk op tijd. Uiteraard pas ik mijn planning wel aan bij het fietsen. Maar dat voelt niet als een last. Het fietsen is meer een ‘way of life’, helemaal ingepast in mijn leven. Ik vind mezelf daarom ook niet overdreven fanatiek. Hoewel ik wel alles uit de kast haal om een goed resultaat neer te zetten.’

Wat zijn uw sterke en zwakke punten?

‘Mijn sterke punt is m’n duurvermogen, ik houd het lekker lang vol. Tijdrijden gaat daarom ook best aardig. Klimmen is afzien, maar wel erg leuk. Echt heel diep gaan vind ik lastig. Dan gaat het pijn doen. En het moet tenslotte wel leuk blijven.’

Wat zijn uw doelstellingen voor de toekomst?

‘Komend seizoen ga ik via mijn amateurlicentie meedoen aan grotere en langere wedstrijden. Mijn doel is om zo min mogelijk ‘DNF’ – did not finish – achter mijn naam te krijgen. Als je het tempo niet kunt bijhouden en achter de volgauto belandt, word je uit de koers gehaald. Dat vind ik een heel vervelend idee.’ ¦

Wekelijks werken miljoenen Nederlanders zich vrijwillig in het zweet voor hun favoriete sport. In deze serie zoeken we naar de motivatie van amateursporters. Is het vriendschap, geluk, uitdaging, gezondheid?

Bent u ook fanatiek sporter en wilt u meedoen aan deze rubriek? Stuur dan een e-mail naar leven@nd.nl

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
'Museum Buren & Oranje is ontstaan vanuit een privécollectie.'

Uit de hand gelopen Oranje-verzamelingen: een nieuw seizoen voor Oranjemusea

De twee grootste Oranjemusea in Nederland openen in april hun deuren weer. In Diepenheim en Buren kunnen bezoekers vitrines boordevol borden en bekers bewonderen. 'De musea zijn ontstaan vanuit een privécollectie'

Cor Visscher: 'Het doet me verdriet als ouderen op zondag niet naar de kerk kunnen gaan.'

Cor (76) regelt de autorijdienst in zijn kerk: 'Soms moesten er een paar rollators mee in de kofferbak'

Cor (76) coördineert de autorijdienst van de kerk: 'Aan de telefoon vraag ik aan de kerkganger die opgehaald wil worden: ‘Wie denk je dat de chauffeur wordt, raad eens?’'

Matteo van der Grijn speelt Petrus in The Passion. 'Ik was vereerd dat ik werd gevraagd. Het is een groot, jaarlijks, breed toegankelijk evenement waaruit mensen houvast halen. Het heilige verhaal wordt heel concreet gemaakt: vrienden die onvoorwaardelijk voor elkaar gaan.'

Matteo van der Grijn speelt in The Passion. 'Ik ga nu ook het paasverhaal aan mijn kinderen voorlezen'

Acteur Matteo van der Grijn (43) hangt tussen geloof en ongeloof in. In The Passion speelt hij Petrus. ‘Het kan zomaar zijn dat er iets is.’ Jaarlijks leest hij zijn kinderen het kerstverhaal uit Lucas 2 voor.

Barend Schuurman: 'Als er straks één jongere is die mede dankzij het jeugdwerk in God gaat geloven, een fijne relatie krijgt en gewoon een mooi leven, dan is mijn inzet de moeite geweest.'

Op zijn werk in de bouw praat Barend over zijn geloof. 'Ik bid voor m'n eten en dan ontstaan er gesprekken'

In zijn werk als timmerman leert Barend Schuurman (26) graag jonge gastjes de kneepjes van het vak. Ook in zijn kerk investeert hij in tieners, als jeugdleider. ‘Je moet niet proberen cool te doen, dan lig je eruit.’

Wilma Wolff: ‘Zodra ik de drempel overga, ben ik thuis.’

Wilma voelt zich thuis in Nederland. 'Inmiddels zou ik niet meer in Suriname kunnen aarden'

Op haar 47e ging Wilma Wolff (81) op vakantie naar Nederland en bleef voor de liefde. Ondanks enkele hobbels voelde ze zich snel thuis in Rotterdam. Ze geniet er elke dag van haar flat van 80 vierkante meter.

Jeanne Diele-Staal (85): 'Op mijn 63e speelde mijn verleden weer op.'

De vader van Jeanne (85) was NSB'er. 'Soms werd ik uitgescholden, maar ik werd vooral genegeerd'

Als kind werd Jeanne Diele-Staal (85) uit Zwolle gepest omdat haar vader NSB’er was. 'Ik mocht niet meespelen en stond op het speelplein altijd tegen de muur aan.'