Caroline van der Plas: ‘Ik kom nu thuis in een donker huis’

‘Hey, je zakkie!’ Geel plastic waait op de grond. Caroline van der Plas raapt de tas op en geeft het aan de man die voor haar loopt. Die neemt een beetje beduusd het Jumbo-tasje aan. ‘Ik hoor mezelf praten, ik zei het een beetje raar’, zegt Van der Plas lachend tegen de man. Tijdens een gesprek in haar stamcafé in Deventer wordt de partijleider van de BoerBurgerBeweging meermaals herkend, en erkend. ‘Ik wil niet storen’, zegt een voorbijganger, ‘maar je bent heel goed bezig.’
matigheid
‘Ik lig niet wakker van de boerenprotesten, maar ik maak mij wel zorgen. Ik hoop dat het goed blijft gaan, dat er geen slachtoffers gaan vallen. Voor een boer is een tractor wat een fiets voor mij betekent; hij is eraan gewend.


