Fotograaf Mariëlle van Uitert: ‘Foute boel, ik wist het. Hoe scherp zal dat mes zijn?’
Als oorlogsfotograaf keek ze de duivel in zijn bek én bracht ze de kracht van vrouwen in beeld. In 2019 sloeg ze een nieuw pad in: ze volgt de terugkeer van de wolf. ‘Toen het dier mij opmerkte, keken we elkaar heel lang aan.’ Interactie zonder taal, dat gaat vanzelf bij Mariëlle van Uitert.

Mariëlle van Uitert: 'Met pensioenopbouw ben ik niet bezig. Misschien haal ik de 50 niet eens. Ik leef nu.'
(beeld Van Assendelft Fotografie)matigheid
‘In dertien jaar heb ik zoveel oorlogen meegemaakt dat ik wist dat je zelfs in die omstandigheden aan cola light en koekjes kunt komen. Maar toen we met een groep journalisten naar Gaza gingen, waarschuwde ik: jongens, er is daar niks. Ze lachten me uit. Ik kreeg gelijk. We zaten in de schuilkelder, in onze kogelwerende vesten, en ik maakte dankzij mijn koekjes met iedereen vrienden.
Als ik terugkom van een reportagereis ben ik niet matig. In de woestijn van Mali was het 50 graden en had ik geen water. Ik raakte verzwakt. Eenmaal thuis begon ik te eten, veel en vet, volle bak. Dat konden mijn darmen niet aan. Die waren in ruste, want dat gebeurt als je een week bijna niets eet. Ik moest naar het ziekenhuis om aan te sterken. Die ..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .