‘Dat is diepste eenzaamheid: wanneer je geen verbinding met jezelf meer hebt’
Eenzaamheid is volgens sommigen dé volksziekte van deze tijd. Ook in coronatijd lijden velen onder gebrek aan sociaal contact. Toch kan eenzaamheid ook een bron van inspiratie, bezinning en bezieling zijn. In deze serie spreken mensen over de eenzaamheid in hun leven.
- Jan-Willem Wits aangepast 21:14
Bettine Vriesekoop
(beeld Peter Boer)De eenzaamheid aan de top is voor tafeltennisvedette Bettine Vriesekoop (59) een understatement: zestien jaar zat ze gevangen in een geestelijke en fysieke dwangbuis van zelfverloochening, keihard trainen en kotsen. Pas rond haar dertigste lukte het om Bettine te worden – een ontluikende jonge vrouw met een grote nieuwe liefde. ‘Die Oost-Europese meisjes zagen er ook altijd intens verdrietig uit, dus ik dacht: dat zal er dan wel bij horen.’
‘Op mijn tiende raakte ik voor het eerst een tafeltennisbatje aan en bleek ik talent te hebben. Kort daarvoor waren we verhuisd van een boerderij naar een flat in Hazerswoude-Dorp, waar mijn vader plotseling overleed. Als jongste van het gezin met negen kinderen bleef ik na zijn dood met veel onbeantwo..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
