‘Ik kan mijn liefde voor iemand nergens beter in kwijt dan in het smeren van een boterham’
Eenzaamheid is volgens sommigen dé volksziekte van deze tijd. Ook in coronatijd lijden velen onder gebrek aan sociaal contact. Toch kan eenzaamheid ook een bron van inspiratie, bezinning en bezieling zijn. In deze serie spreken mensen over de eenzaamheid in hun leven.
- Jan-Willem Wits aangepast 10 december 2020 14:51
Désanne van Brederode, schrijfster:
Gepassioneerd en persoonlijk, typeerde criticus Rob Schouten eens de schrijfstijl van Désanne van Brederode (50); hij sprak van ‘confessionele literatuur’. ‘Niet omdat ze gelovig is, wat ze zeker ook is, maar omdat ze confessies aan haar lezers doet.’ Toch heeft Van Brederode zelf een enorme hekel aan de behoefte van veel hedendaagse lezers om achter iedere letter die zij schrijft, een autobiografische gemoedstoestand te vermoeden. ‘Wanneer ik zo extravert zou zijn als sommige mensen denken, was ik geen schrijver geworden.’
‘Eenzaamheid associeer ik met het gevoel niet begrepen te worden, een ervaring die ik vooral had in mijn jeugd, tot in mijn studietijd. Ik probeerde wel te delen wat ik voelde en dach..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .