Een praatje maken met een onbekende voelt goed
Je zit in de trein tegenover een onbekende. De persoon ziet er vriendelijk uit en je zou wel een praatje willen maken. Maar durf je het?
-
Annemarie Eversdijk aangepast 17 november 2021 07:45
Veel mensen maken zich voorafgaand aan een gesprek met een onbekende zorgen of die persoon wel zin heeft in een conversatie. Die zorgen zijn onterecht, blijkt uit een onderzoek dat onlangs in het magazine Journal of Experimental Psychology werd gepubliceerd.
Tijdens twee soortgelijke experimenten in verschillende Londense metrostations werd aan een groep mensen de opdracht gegeven om in de metro een gesprek aan te gaan met iemand die ze niet kenden. Een andere groep kreeg de opdracht gewoon zonder te praten in de metro te zitten. Aan een derde groep vroegen de onderzoekers in de metro de dingen te doen die ze normaal ook zouden doen. Voor en na de rit vroegen ze mensen aan te geven wat hun verwachtingen waren over de reis en hoe het uiteindelijk echt was. Na afloop van de ritten in de metro bleek dat mensen het meer naar hun zin hadden gehad als ze een gesprek hadden gevoerd met een onbekende. Ze dachten echter ook dat een poging een gesprek aan te gaan niet goed zou voelen.
De deelnemers van het onderzoek dachten dat slechts een kwart van de andere passagiers in de metro echt openstond voor een gesprek en dat ze zelf meer behoefte hadden aan een gesprek dan de medepassagiers. De onderzoekers merken op dat dit fenomeen ‘pluralistische onwetendheid’ heet. Dat gebeurt als mensen zien dat andere mensen zich op dezelfde manier gedragen, maar ten onrechte denken dat ze zich niet op dezelfde manier moeten voelen. Ten onrechte werd in dit experiment aangenomen dat andere passagiers geen zin zouden hebben in een gesprekje. ◀