Brad Wursten: ‘Je moet liefde voor je vak uitstralen. Dáárom gedraag ik me zo’

Interview
Brad Wursten doet alles graag nét even anders. Hij bouwde zijn eigen orgel, sprong voor de klas als docent Engels geregeld op de tafel en heeft wereldrecords op zijn naam staan als kweker van reuzengroenten. Maar wegens een zeldzame hoofdpijn, die hem soms maandenlang vloert, is hij volledig afgekeurd. ‘Men zegt: meedoen is belangrijker dan winnen. Dat is niet waar, want als je wint, heb je óók meegedaan.’
Wilfred Hermans
zaterdag 26 november 2022 om 02:00 aangepast 08:15
Bradley Wursten bij zijn orgel in de huiskamer, dat hij zelf heeft gebouwd.
Bradley Wursten bij zijn orgel in de huiskamer, dat hij zelf heeft gebouwd. beeld Dick Vos

Een kleine verzameling bescheiden pompoenen voor de deur van zijn rijtjeshuis verraadt het meteen: hier woont Brad Wursten (50). Pontificaal in de woonkamer staat een fors orgel. Zelfgebouwd, op een paar onderdelen na. Brad tikt op de computerkast die er pal naast staat. ‘Eigenlijk is dit het orgel. Hier staat een softwareprogramma op met de geluiden van een bestaand orgel.’ Brad gaat zitten en demonstreert zijn kunsten, vingervlug.’ Bij de wegstervende tonen: ‘Elke orgelpijp is afzonderlijk opgenomen, met de bijbehorende originele galm.’

Drie jaar is hij ermee bezig geweest. Het was een vorm van therapie, zegt hij nu, verwijzend naar een stevige burn-out die hem in 2009 stilzette. Tot die tijd gaf hij jarenlang Engels op een reformatoris..

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Er is in de kerken veel verlegenheid rond het toepassen van de tucht, merkte Tineke Boele. ‘Doen we recht?, vragen kerkenraden zich dan af.'

Ongemak rond de tucht, maar hoe krijg je een kerklid weer op het rechte pad?

Kerkenraden zitten er mee in hun maag hoe ze gemeenteleden moeten aanspreken die in hun ogen niet naar de Bijbel leven. Een ‘tuchtprocedure’, waarbij een lid uit de kerk kan worden gezet, voelt al gauw als te heftig.

Rachel Wardenaar had op haar dertiende een levensveranderende droom. 'Heel mijn tienertijd beleefde ik mijn geloof voornamelijk alleen.'

Rachel is blind en werd als tiener gelovig. 'Gods lof zingen helpt mij. De lofzang gaat eeuwig door'

Rachel Wardenaar (25) liet zich vijf jaar geleden dopen in de Lutherse Kerk. Doordat ze blind is, ervoer ze in haar jeugd veel eenzaamheid. ‘Als ik in mijn eentje zou geloven, zou ik er binnen de dag de brui aan geven.’

De scooterclub tourt door het achterland van Benidorm.

Christelijke pensionado's komen samen in deze kerk in Benidorm: 'Met 200 Nederlanders in één kerk'

Nederlandse pensionado’s zoeken elkaar al jarenlang op in kerk in Benidorm, waar kerkmuren er niet toe doen. ‘In Spanje hebben we alle vrijheid, blijheid en mooi weer. Wat wil een mens nog meer?’

Boaz Tepper, Julia Eversdijk en Menno Kramer doen binnenkort belijdenis.

Zij doen belijdenis van hun geloof. Wat beweegt ze? 'Ik ben de enige uit de gemeente'

Zondag is het Palmpasen, vanouds het begin van een reeks belijdenisdiensten in protestantse kerken. Drie gelovigen vertellen waarom zij binnenkort ‘ja’ zeggen tegen het geloof. ‘Met mijn belijdenis beloof ik God trouw.’

Afgevaardigden van de gecombineerde synode van de twee kerkverbanden, zaterdag in Harderwijk.

Twee kleine gereformeerde kerkverbanden worden weer één: 'De verschillen zijn minimaal'

Vijftien jaar na hun kerkelijke breuk hebben twee kleine gereformeerde kerkverbanden elkaar weer gevonden. Vanaf oktober vormen ze weer één kerkverband. De kleine verschillen van inzicht nemen ze voor lief.

De oude doopvont, die dertig jaar geleden uit de Westerkerk in Eemdijk verdween.

Deze afgedankte doopvont is via Marktplaats terug in de familie van de maker

De doopvont die dertig jaar geleden werd verwijderd uit de Westerkerk in Eemdijk, heeft een bijzondere nieuwe bestemming gekregen: hij is terug in de familie van de timmerman die hem ooit maakte.