Na 36 jaar verbreek ik het stilzwijgen: ik ben misbruikt
Met bonkend hart begin ik aan deze column.
Omdat ik na 36 jaar de stilte die ik mezelf heb opgelegd wil verbreken en over vergeving wil schrijven aan de hand van een verhaal dat me diep raakt. Nu, na jaren rijpen, heb ik het gevoel dat ik erover moet vertellen om een stap richting vergeving te zetten.
Een paar weken geleden belde ik bloedzenuwachtig aan bij de moeder van mijn beste vriendin uit mijn kleutertijd. Ze is ernstig ziek, heeft niet lang meer te leven en ik wilde haar graag zien om haar te bedanken voor alles wat ze voor mij heeft betekend in mijn kinderjaren. Ze was een soort tweede moeder voor mij. Maar vanaf mijn veertiende is ons contact verbroken en dat had een reden.